Estrella... fugaz? de Carlos Labraña obtivo o XVI premio O Facho de Teatro Infantil en 2015 aínda que non se publicou ata 2022. Faino na editorial Galaxia, na colección Árbore, con ilustracións de Fonso Barreiro.
Así se presenta: "No cinto de asteroides que hai máis aló de Neptuno naceu Meteoro. Aínda que pasaba todo o día a xogar á roda cos seus irmáns, non era feliz, sentíase diferente. Polo que un día, aproveitando o paso dun cometa, marchou na procura dun lugar onde poder ser el mesmo." Quere ser estrela, así se sente.
Toca deixalo ser o que el queira, así fala a Rocha Vella, e unha vez que comprenderon que Meteoro posuía un corazón de Estrela, a pesar de non ter nado como tal, así a trataron, todos os demais, chamándoa polo seu nome verdadeiro. E a peza remata cunha canción que todos e todas cantan:
Nunha noite de lúa nova
caeu do ceo unha pedra,
aínda que era un meteoro
desexaba ser estrela.
...
Ningún comentario:
Publicar un comentario