Un álbum para a memoria histórica

A lavandeira de San Simón é un álbum ilustrado, escrito por Eva Mejuto e coas imaxes de Bea Gregores que abre a colección Pequena Memoria de Xerais. 

A autora que xa tiña tratado a recuperación da memoria histórica na novela xuvenil Memoria do silencio, a través da historia das irmás Touza de Ribadavia, céntrase agora nas mulleres que visitaban os presos da illa de San Simón. Lavandeiras porque lle lavaban as roupas e porque no media desas telas ían e viñan cartas que facían algo máis levadeira a situación. A illa da Memoria recupera así algo da lembranza daqueles tempos nos que o horror envolveu a beleza; faino a través de dous rapaces que viaxan coas nais á illa e ven o que ningún neno, ningunha nena, debera ter que ver nunca. Nas gardas as fotos deses tempos na illa e das persoas relacionadas con esta historia. No relato a vergonza e o medo, os insultos e o illamento, a fame e os piollos, denuncias e cunetas ensanguentadas, cadea e campo de concentración... todo ao servizo da recuperación das voces silenciadas da historia. As mulleres sen nome que lavaron e cociñaron para que no medio da iniquidade se puidera recoñecer a solidariedade.  

A través dun enlace accedemos á páxina na que se documenta esta historia.

Polo mar salgado

Polo mar salgado é un libro de poesía de Nieves García con ilustracións de Marina Gibert, traducido por Manuela Rodríguez e publicado por Kalandraka.

Da presentación editorial: "Unha viaxe extraordinaria pola superficie e o fondo dos mares para coñecer, entre versos rítmicos e sonoros, algúns dos seus habitantes." "Un novo acartonado con texto rimado para coñecer os mares e os seus habitantes. A noite e os soños ofrecen a grandes e pequenos unha marabillosa oportunidade para vivir aventuras compartidas. Nesta ocasión, unha viaxe extraordinaria pola superficie e polo fondo dos mares. Polbos, linguados, atúns ou sardiñas serán os nosos compañeiros de xogos nocturnos acompañados da lúa.  Nos versos rítmicos e sonoros de Nieves García, gran coñecedora da tradición poética, resoan os ecos de Lorca, Guillén, Alberti ou Miguel Hernández e son un vehículo ideal para transmitirlles aos prelectores e prelectoras o gusto pola palabra iniciando o seu camiño no itinerario lector. As imaxes vivas e coloridas de Marina Gibert completan esta proposta ideal para nenos e nenas de dous anos en diante."

De páxinas en cartón, un libro duro para mover con dedos gordechos, para manipular sen medo, para observar a fauna marítima nun mundo cheo de colorido e ritmo, de rima e imaxes, con eses elementos que tanto gustan ás crianzas (mar, lúa, espuma, ondas, estrelas, illa... peixe espada, delfín, cabaliño de mar, medusa, argazos, corais, estrelas de mar, polbo, linguado, atún, sardiña, ourizo, lura, cangrexo, vieira... O protagonismo está claro, unha criatura móvese por ese mundo poético entre os versos de seis sílabas e a rima asonante nos pares, catro versos en cada plana e unha delas só con imaxes porque estas son tan importantes coma as palabras; a crianza tan pronto vai navegando na lúa como montada no cabaliño de mar, nun atún ou nunha corrente mariña, nadando ou agarrándose a unha alga, xogando coa lura ou permanece na illa, iso si, balanceándose na randeeira. Diso se trata, de xogar coas imaxes e os versos que se aprenden e se poden ir recitando ao tempo que se miran as figuras e se pode continuar inventando estrofas, porque unha vez metidos en faena todo ó doado.

Entremos neste mar de versos, naveguemos entre a fauna e a vexetación, nademos, mergullémonos e descansemos pousando o corpo na superficie de auga igual que se estivésemos na cama, disfrutemos do mar e da poesía unha un está cheo da outra e viceversa.   

Unha de detectives e misterio

A maldición do papiro alexandrino de Beatriz García Turnes está publicado na colección Forá de Xogo de Xerais.

Da presentación editorial: "Nadal de 1918. Ao finalizar a Gran Guerra, Atenea Donadieu regresa a Francia para iniciar os seus estudos universitarios. Axiña, a súa intelixencia e os seus coñecementos chaman a atención na Facultade e levan a súa compañeira Olga Aleksandrova a facerlle unha encarga moi especial: debe axudarlle a recuperar un antigo papiro roubado. Deste xeito, Atenea non só lle fará un gran favor á súa nova amiga, senón que evitará o cumprimento da maldición que ameaza o novo dono do manuscrito."

Unha historia que bebe no misterio e a maldición que semella cumprirse, unha época complicada con crise incluso nos países vencedores, a volta das colonias á metrópoli, unha familia na que mortra a nai viaxa co pai polo mundo na busca de tesouros arqueolóxicos, a entrada na universidade cando eran moi poucas as mulleres que o facían, a aristocracia rusa fuxida en Francia, a recomendación de que como muller non debe destacar pola súa sabiduría ou non vai haber ingún home que queira compartir o futuro con ela, unha oza proactiva e disposta a enfrontar calqueraproblema ou dificultade como a dúbida que a ataca a respecto do traballo de seu pai... de todo isto hai e tamén un final que pode sorprendernos porque, que fai o teatro no medio dunha historia detectivesca? 

Personaxes históricos como Alexandre o Magno e obras clásicas como A Iliada  achegan riqueza ao texto.

De parrulos

Un parruliño sen sorte de Gemma Merino aparece publicado por Picarona, traducido por Silvia Obelleiro.

Un parruliño sen sorte, que despois de varios accidentes decide buscar a Moucho Sabio para que o aconselle. Fai o camiño preguntando por el, vai atopando ao raposo (que, á súa vez lle encarga que lle pregunte ao Moucho polo ruído que fai a súa barriga), ao árbore (que, á súa vez lle encarga que lle pregunte ao Moucho a razón pola que esta primavera non lle apareceron as follas), ao cisne no lago (que, á súa vez lle encarga que lle pregunte ao Moucho por que está tan triste). Cando atopa ao Moucho, este contéstalle que se volve polo mesmo camiño atopará a boa sorte porque o cisne precisa un amigo, porque debaixo da árbore hai un tesouro e que o raposo debe comer porque ten fame, pero o parruliño segue con présa e non queda a xogar co cisne, nin a desenterrar o tesouro... menos mal que cando o raposo o vai comer lle ensina o tesouro e fuxe. A sorte sempre estivera ao seu lado, pero hai seres empeñados en non vela. 

Contos que ensinan.

Pequeno oso, pequeno tigre na festa de aniversario

A serie de Janosch, Pequeno Oso Pequeno Tigre presenta unha nova entrega: Gran festa de aniversario para Tigre. A historia de como tigre pequeno celebrou o seu aniversario. Un motivo para que aprendan o que é unha festa, que xunten a todos os seus amigos e ammigas, que gocen dun día especial con comida, moita comida, bebida, música e ata unha inundación que a fai máis orixinal. A ra Greta, a pata co seu acordeón, a tia gansa e os seus zumes, o porquiño, o gardamontes Fernando, o oso grande do bosque, a lebre Valeria, o elefante gris, a toupa feliz, Laretas de Vilaauga, a lebre das botas veloces, o raposo, a gansa, o león dos pantalóns azuis, o Sonecas, a galiña co seu ovo debaixo da ala, , as ras Rin e Ran, o ocoso e o cabalo, o home narigudo, o canario, o can salvaxe, o burro viaxeiro, o burro Mallorca, o chivo Rufino... e así ata cen ou máis. Cando remata a festa tigre confésalle a oso que calquera día lle dirá: "Hoxe é o teu aniversario, querido oso, e temos que celebralo..." E así quedan, "ata a próxima, xente de Panamá  e do mundo enteiro."

Despois de Que bonito é Panamá, Eu curareite, dixo oso pequeno, Coreo para tigre, Tigre e oso na cidade, Imos buscar un tesouro... esta festa de aniversario!

Da presentación editorial: 

"Tigre pequeno fai anos e quere celebralo ao grande cos seus amigos e veciños. 

Unha guía perfecta para preparar unha festa inesquecible, onde pode acontecer o máis inesperado."

De analfabetas e alfabetas

 

Analfabeta, en branco e negro, en formato álbum, un libro de Érica Esmorís e Dani Padrón publicado por Xerais. 

Unha nena de cinco anos conta a historia. Está moi orgullosa porque xa sabe ler, a avoa cóntallo a todo o mundo (cando fala dela "faise máis alta e máis nova, e bríllanlle os ollos", di a pequena). Isto tamén a anima moito polo que quere avanzar todo o posible. A profesora dilles que cada alumno/a ten o seu propio ritmo, pero a nena chámalle analfabeto ao compañeiro que non sabe ler aínda que debuxe moi ben. Todo vai no camiño correcto... ata que a nena fai unha descuberta "a avoa non sabe ler". Daquela o seu mundo tambaléase para volver a a retomar o seu camiño cunha lección aprendida e mellorando as relacións.

Un bo libro dende todos os puntos de vista!

XVII Premio Raíña Lupa 2023 e segunda parte dunha serie de bd

As pedras verdes de Rafael Fernández Lorenzo acadou o XVII Premio Raíña Lupa en 2023 e aparece agora publicado por Xerais coas ilustracións de Tamara Baz. 

Da presentación editorial: "Nunha aldea á beira do río Uaupés, na selva amazónica, vive un mozo chamado Caique. Dende hai algún tempo anda na procura da súa nai. O pai elude calquera conversa relacionada co asunto, porén, todas as pescudas do rapaz apuntan a que a nai vive no Reino das Icamiabas, unha tribo composta integramente por mulleres guerreiras que non aceptan a presenza masculina nas súas terras. Comeza así unha viaxe repleta de emocións e aventuras, onde a maxia, o folclore e a realidade se mesturan con marabillosas paisaxes e algún romance secreto. Todo baixo a atenta mirada do exuberante Amazonas, que flúe libremente esparexendo a vida alá por onde pasa. En palabras do xurado que outorgou o XVII Premio Raíña Lupa, esta é «unha novela que conta tamén a conquista de América desde un punto de vista pouco habitual, na cal a violencia, a vulnerabilidade e o medo son tamén temas centrais»." As pedras verdes son as pedras preciosas polas que se mata, as que os indíxenas utilizan a modo de amuletos que dan significado á superación de probas, ao ritos de iniciación pero o estranxeiro ve só como fortuna ao alcance da man El Dorado á volta da esquina ou meandro do río.

O Amazonas. As tribos nativas separadas unhas das outras. Os conquistadores actuando coa maior crueldade. Eles baixan polo río arrasando con todo e creando o terror máis absoluto, só unha milagre poderá salvar a situación e tal vez este sexa unicamente a unión dos demais,o enfrontamento intelixente... Francisco de Orellana, Gaspar de Carvahjal, Lope de Aguirre son nomes a recordar, os eu medo ante o descoñecido e a ansia de riquezas, de esquilmar as xosias dunha terra que querían crer habitada por medio homes. No medio as amazonas, esa tribo de mulleres (sen homes) que só se xuntan cos homes doutras tribos para poder procrear e que entregan as criaturas cando nacen homes a aqueels cos que se deitaron porque só quedan coas nenas. Pais que crían ao fillos sen nai e nais que as crían a elas sen pai nun empeño por salvagardar algo no que igual temos que reflexionar: por que non querían aos meniños entre elas, por que se negaban ao amor e a convivencia cos homes?  

Unha nova crónica que nos sumerxe na atrocidade e o mito das mulleres independentes, nomedio do paraíso (ou inferno?) da selva.

Segunda parte dunha serie Heartstopper volume 2 de Alice Oseman traducido por Nee Barros e publicado por Xerais que, como ben di na cuberta, inclúe a historia da Tara e da Darcy.

Da presentación editorial: "Este é o segundo volume da serie best-séller Heartstopper, escrita e debuxada pola autora premiada Alice Oseman" Da sinopse "O Nick e o Charlie son mellores amigos. O Nick sabe que o Charlie é gay, e o Charlie está seguro de que o Nick non o é. Mais o amor funciona de xeitos sorprendentes, e o Nick está a descubrir todo tipo de cousas sobre as súas amizades, a súa familia... e sobre si mesmo". O amor homosexual entre rapaces e entre rapazas, o entendemento entre eles e elas e a dificultade para ter unha relación normalizada con heterosexuais cando estes se solapan cos seus prexuízos.

Unha maneira tenra e natural de contar estas relacións, de ver como esperta o desexo e como semantén o afecto e a amizade.