Noticias que nos chaman a atención: 
“Todo o mundo ten un libro no seu estómago”, seica din os islandeses.
É o país con máis escritores del 
mundo, con máis libros publicados e máis libros lidos se observamos a media por 
habitante. Neste país de sagas medievais, os escritores reciben unha paga do Estado para
 que poidan facelo tranquilamente. Calcúlase que unha de cada dez persoas
 publicará algo ao longo da súa vida. O 93% da poboacón le polo menos un libro ao ano, e máis da mitade merca polo menos oito títulos.
Si ben é certo que como apunta o pintor e novelista Hallgrímur 
Helgason “temos moitas horas de escuridade, fóra fai moito 
frío e algo haberá que facer”, seguramente esta non sexa a única razón.
Jón Kalman Stefánsson, un escritor está a punto de publicar El corazón del hombre (Salamandra), novela que pecha a súa Triloxía do muchacho, protagonizada por un personaxe innominado, “o muchacho”, que se deslumbra ante as bibliotecas cheas de libros das casas dos ricos “e identifica non só a sabiduría, senón a riqueza, coa presenza de libros”. Jón Kalman apunta, asimismo, que “vive en nós, desde tempos remotos, a crenza no poder da palabra. Hoxe vivimos inundados de palabras e, de entre todo ese alud, debemos esforzarnos por distinguir aquelas que realmente dicen algo. Estamos convencidos de que, sen a palabra, non existiría sequera a vida. No Xénese, Deus tivo que usar palabras para que se fixera a luz. Podes pasar de ser feliz a infeliz só por palabras.”
Os perceptores das axudas non son estudiantes ou aprendices, senón escritores profesionais que suman a este diñeiro os ingresos polos dereito de autor,
Jón Kalman Stefánsson, un escritor está a punto de publicar El corazón del hombre (Salamandra), novela que pecha a súa Triloxía do muchacho, protagonizada por un personaxe innominado, “o muchacho”, que se deslumbra ante as bibliotecas cheas de libros das casas dos ricos “e identifica non só a sabiduría, senón a riqueza, coa presenza de libros”. Jón Kalman apunta, asimismo, que “vive en nós, desde tempos remotos, a crenza no poder da palabra. Hoxe vivimos inundados de palabras e, de entre todo ese alud, debemos esforzarnos por distinguir aquelas que realmente dicen algo. Estamos convencidos de que, sen a palabra, non existiría sequera a vida. No Xénese, Deus tivo que usar palabras para que se fixera a luz. Podes pasar de ser feliz a infeliz só por palabras.”
Os perceptores das axudas non son estudiantes ou aprendices, senón escritores profesionais que suman a este diñeiro os ingresos polos dereito de autor,
 

 
Ningún comentario:
Publicar un comentario