E van seis...
Primeiro fora Paco Martín en 1986 con Das cousas de Ramón Lamote, e logo, foron chegando os demais:
Xabier P. Docampo en 1995 con Cando petan na porta pola noite
Fina Casalderrey en 1996 con O misterio dos fllos de Lúa
Agustín Fernández Paz en 2008 con O único que queda é o amor
Ledicia Costas en 2015 con Escarlatina a cociñeira defunta
E agora, en 2017, Antonio García Teijeiro con Poemar o mar.
Entrou a nosa poesía nos Premios Nacionales de LIX; non podía ser menos nas terras de Rosalía.
Alguén vai a seguir pensando que non estamos ao nivel das demais literaturas?
Ningún comentario:
Publicar un comentario