Narrativa, sen idade

O ceo das reixas de Eli Ríos publicado na colección narrativa de Xerais.

Presentación editorial: "Noelia está presa no módulo de respecto cando na cela contigua sucede algo grave. Ela, que é cirurxiá, séntese obrigada a intervir. Logo, da dirección da prisión solicítanlle que vixíe e informe sobre a súa nova compañeira de cela, Fina, unha vella que semellaba dócil pero coa que terá que manter un pulso complicado. O ceo das reixas, de Eli Ríos, recrea o ambiente carcerario a partir de protagonistas femininas e fainos descubrir que a liberdade non sempre depende do número de barrotes que teña unha reixa. Esta novela fala da invisibilización, dos silencios, da violencia e da linguaxe que constrúen cadeas imperceptibles arredor das mulleres." 

Ben, unha historia de mulleres e de cárceres, de violencia de xénero e de pantasmas, ou non? Unha historia de poucas páxinas, poucas palabras, presentada de maneira esponxada ao estilo dos libros xuvenís (ou diríamos que aínda con máis aire?). Igual se trata dun relato curto, dun conto... pero por moitas voltas que se lle dea deseguidiña se le, pensámola un pouco, dámoslle unhas voltas, rumiamos a historia e segue a ser curta. Pódese dicir que lestes un libro nun tempo récord, pode estar feito a propósito para ser valorada a lectura e non pasar moito traballo...

Por que o digo se a min iso non me importa, pois tanto me gustan unhas como outras? Por que me poño en situación de que me digan o que non quero oír? Porque agardaba por unha nova maneira de facer as cousas que mellorara a anterior pero que non a frivolizara, que non xoguemos a escribir / publicar por reto porque a estas alturas xa sabemos que hai moita xente que sabe escribir pero o papel non é infinito e gustaríanos que se buscaran as historias, se escribiran as novelas, se publicaran as obras con algo máis de reflexión... xurdiu así, porque levo un monllo delas lidas nas que facían falla algunhas horas máis de traballo, porque semella que non se respecta debidamente ao lector ou lectora, que se trata como se non fora intelixente e diso xa temos moito, para ese cesto non facían falla corres.