O colar de bágoas de Franca Perini e Anna Pedrón, traducido por Xosé Ballesteros e publicado por Kalandraka.
Unha nena recollía bágoas e ía ensartándoas. As bágoas non eran todas iguais, habíaas de follas, de cristal, de cera, de caramelo, de pétalos de flor, de medicina, de resina, de area, de migallas de pan, dun mar inabarcábel... Atou o colar ao pescozo. Deixou, á beira do camiño, para que outros as colleran, as bágoas de alegría.
Texto mínimo pero moi suxestivo e cunha mensaxe xenerosa, porque hai alguén atento á dor dos demais aos que agasalla con alegría.
Ilustracións fermosísimas, figurativas, suaves, delicadas, líricas á par dun texto poético pleno de metáforas.
Un libro que fala de emocións e de sentimentos, da sensibilidade e da poesía que anda acompañando a solidariedade.
Un colar de bágoas, unha cartografía das emocións, un prospecto para a frustración e a dor... Un deses libros fondo de armario.
Ilustracións fermosísimas, figurativas, suaves, delicadas, líricas á par dun texto poético pleno de metáforas.
Un libro que fala de emocións e de sentimentos, da sensibilidade e da poesía que anda acompañando a solidariedade.
Un colar de bágoas, unha cartografía das emocións, un prospecto para a frustración e a dor... Un deses libros fondo de armario.
Ningún comentario:
Publicar un comentario