Porque a poesía está viva, moi viva.
Porque algunha debe ser a razón pola que o Instituto Cervantes declarou no ano 2019 como sector estratçexico a poesía galega.
Porque xa Antón Cortizas nos explicara (en Zoonetos)
"Cando escribimos pensamentos utilizando as palabras de forma algo especial, cambiando o seu significado real por outro imaxinado, facemos poesía.
Cando escribimos buscando o ritmo e a musicalidade das palabras e das oracións, facemos poesía.
Cando escribimos palabras que soan de forma semerllante, facemos rimas, e as rimas son poesía."
Subimos banzos na idade dos lectores e lectoras para falar dun novo libro.
Nun tempo no que a poesía interrelaciona con graffitis (Street poems), coa cultura popular (Penúltimas tendencias), coas redes sociais (Aplicación instantánea), co deseño e a ilustración dando lugar a unha poesía visual (Poemas birollos para ler cos ollos) e tantas outras posibilidades, 4o poemas de Yolanda son recreados en cómic por outros tantos debuxantes.
O resultado é unha obra que hai que mirar e ler, para analizar os resultados duns e outros, para sorprendernos con produtos como o de David Pintor ou Xaquín Marín, para atopar a imaxe de Yolanda en máis dun caso, pero sobre todo para ver ata onde se pode chegar, para observar a variedade estilística e congratularnos. O puño e a letra de Yolanda Castaño.
Ningún comentario:
Publicar un comentario