Vampira de biblioteca de Ledicia Costas con ilustracións de Víctor Rivas, na colección Merlín de Xerais.
En primeira persoa, Eleonora, a vampira de biblioteca cóntanos que se dedica a papar os insectos que roen as páxinas dos libros da biblioteca na que vive, aínda que o que máis lle gusta é beber a tinta (si, escoitastes ben: a tinta, non o sangue ao que é alérxica). Faise acompañar de dous morcegos que son os seus inseparables, cando os trescentos trinta e tres restantes a abandonan. A razón: unhas couzas enormes que as expulsan da biblioteca e van acabar cos libros. A trama, escapar coa tinta do libro Drácula gardada na boca para poder descargar nun caderno, pero ao abrir a boca escapan algunhas palabras que apresa o vello Marciano, e aí, atopamos outra historia. A dun vellos ao que a familia non lle fai caso, todos obnubilados coas pantallas ata que as cousas van volver ao seu, coa axuda de Eleonora, Xa e Mon.
Relacións interxeracionais, amores na terceira idade, maiores dispostos a calquera aventura, seres raros nos que ou cremos ou quedamos fóra de historias realmente marabillosas, animais inimigos dos libros e bibliotecarias que son burladas.
Unha nova historia de Ledicia, ilustrada polo mago que sabe colocar imaxes ás súas verbas, Víctor Rivas. Ambos compleméntanse tanto e tan ben que é unha pena rachar o feitizo.
Mortas e vampiras. Todas elas son personaxes próximos á rapazada que está disposta a deixarse guiar por eses territorios ignotos.
Ningún comentario:
Publicar un comentario