Os imitadores de Alberto Hontoria Maceín está ilustrado por Nuria Díaz e publicado por Hércules de Ediciones.
Así se presenta: "Os imitadores é un conto infantil protagonizado por sombras. Invertindo a relación entre as sombras e os corpos que as proxectan, a obra presenta un universo no que as sombras son os seres autónomos e pensantes, mentres que as persoas non son máis que os seus reflexos. Tanto é así que «imitadores» é o nome co que as sombras chaman aos humanos, pois, desde o punto de vista das sombras, os humanos son esas criaturas que están sempre o seu lado copiando cada cousa que fan."
No mundo das sombras cren que non poden separarse do imitadores. Só un par de sombras se van atrever a loitar contra esta limitación. Un vello que marchou hai oitos anos buscando fuxir do seu imitador e unha nena que o fai agora. Ela, igual que todos os demais, escoitou dende sempre a historia de Apagón desaparecido nunha caverna escapando do imitador. O certo é que "Na escuridade somos libres. Ninguén nos molesta. Ninguén entra no noso mundo fabulosamente negro. A luz é a nosa inimiga. Cando sae o sol, con el espertan os imitadores, que non nos deixan en paz ata o solpor. Na escuridade somos libres. Por iso adoramos a noite"; por iso, Eclipse fuxe seguindo o camiño de Apagón e nesa viaxe fará a descuberta que o lector xa coñece: quen é realmente a copia. De todas formas, a dúbida está en se contarllo ás sombras ou non, porque saber a verdade pode ser motivo de tristeza e temor... Só atopan a verdade os valentes, as que non se conforman co que lles din, as que precisan descubrilo todo en primeira persoa.
Prohibicións inventadas para facer felices aos pobos, mentiras creadas para "os menores" poque consideraos que non están preparadas para aceptar a verdade.
E, ao final, unha verdade que pode convencer, porque tampouco son tan pouco importantes as sombras... agora toca que o lectorado o descubra e poda asistir a esa imaxe final que reconforta.
Ningún comentario:
Publicar un comentario