Auga e Lume de Pere Tobaruela, resultou ser, tamén, ganadora do VIII Premio Meiga Moira de Literatura Infantil de Baía edicións. As ilustracións son de Víctor Boullón, e nunha delas, a da páxina 115 despístanos.
Dúas épocas, a actual, e o século IV. Un lugar: o Barbanza. Un mozo e unha moa que entran en contacto atravesando o tempo. Ambos loitando contra o final do mundo
Na Gallaecia dous pobos en contacto: os romanos e os arduanos. Estes últimos antigos, ocuparon a terra ao ter que fuxir do norte. Un comandante ao mando dunha nave de guerra romana tenta traer ao emperador o aviso dun graves perigo desde Tarraco, pero os piratas atacan o barco e Dolabella ha de pasar mil aventuras ata chegar a Roma e máis alá, sempre axudado polos oscóns, uns seres míticos.
As Terras Quebradas, a Fonte da Vida, o Deus da Auga, o Mensaxeiro de Reo, a Dama de Auga, o Outeiro dos Corvos, a Casa da Palabra, o Consello de Vellos, O Señor do Mundo, a Cerimonia da Liberación, Triángulo Máxico, Augas Mortas, Minas Escuras... nomes que nos traen reminiscencias.
Unha cata para anticipar a obra e unir un tempo con outro, uns personaxes con outros:
"- A nosa salvación está no futuro! -dille-. Aquí tres estas ámboas.Ti serás o encargado de agochalas en dous dos vértices do Triángulo Máxico: nas Augas Mortas e nas Minas Escuras. Nestas pezas están as pistas necesarias para chegar ata o lugar en que a Dama da Auga e máis eu esconderemos a Fonte da Vida: na Fenda de Reo, no medio e medio da chaira na que o cumio da Curota pousa a vista diante do Mar de Arousa, o terceiro Vértice do Triángulo Máxico. Entérraas ben. Ninguén ten que atopar estas ámboas antes de que pase como mínimo un milenio. Se non, a Fonte da Vida perderá o seu poder. E todo acabaría. Non teríamos ningunha posibilidade de sobrevivir á cólera de Edovio."
Ningún comentario:
Publicar un comentario