martes, 7 de xaneiro de 2020

Novidades editoriais. Alvarellos



cando o teñas nas mans.Había unha vez un neno de Dub Leffler, traducido por Marta Pérez e Quique Alvarellos coa supervisión de Maria Reimóndez. Di o autor: "Escribín Había unha vez... para amosarlle a quen o lea que os nenos tamén teñen sentimentos –igual que as nenas– e que outras persoas tamén nos poden facer dano, e non
De Isha Bottin, con ilustracións de Gaspard Talmasse e tradución de María Reimóndez
Así se presenta: "É a historia dunha familia reconstituída que cambia de país e mesmo de continente. Fillos de dous matrimonios que, xuntos, viven primeiro conflitos ou desencontros, pero que axiña buscan un camiño común. O relato mostra a ledicia de descubrírense, de xogar xuntos e de saber que a harmonía e o amor poden xurdir se somos xenerosos e estamos abertos aos demais." Familias diversas nas que a aparición da parella da nai trae aparellada tres novos irmáns e, da necesidade nace a virtude!
A miña profe é un monstro. Diso nada! de Peter Brown traducido por Marta Pérez e Quique Alvarellos.  
En que quedamos? Pois que é distinta ra rúa e na escola, porque non sempre podemos mostrarnos como realmente somos. Cando o protagonista da historia coincide un día no parque coa profe á que teme fanse amigos e pásanos moi ben pero... ás veces os monstros non son o que aparentan.
A promesa do cabezolo de Jeanne Willis con ilustracións de Tony Ross e tradución de Marta Pérez e Quique Alvarellos. Dous animais coinciden na charca cando son larvas (de rá e da bolboreta), namóranse, pero conforme van medranda algún deles cambia demasiado para o gusto do outroque acaba facendo algo tremendo... Un final inesperado e contraditorio. Un libro que che sorprenderá
pasa nada, sobre todo cando deixas que as amizades che boten unha man cando te sentes triste.” Pois si, unha historia triste, dun neno que vive só nunha illa ata que aparece unha nena que toma poesión de todo o seu, o neno déixalle pero avisa que non colle o que hai debaixo da cama, pero ela faino e rómpelle o corazón... menos mal que o poden solucionar doutra maneira, ou non?

Ningún comentario:

Publicar un comentario