Varios títulos

A meiga roubasoños de Pablo Nogueira está ilustrado por Manuel Uhía e publicado por Baía. As imaxes gardan a maxia deste artista  e as súas acuarelas para representar un mundo cheo de tenrura e boas vibracións, a bruxa é simplemente unha vella de aldea das de antes coas gafas para a presbicia, a rapazada é a de sempre habitando un mundo cheo de dozura. Imaxinades unha vila da que desaparece o sol e con el os soños das crianzas que non poden lembralos cando espertan? Tampouco conseguen durmir á primeira, adian a hora do descanso. Cando llo contan á mestra, esta pensa que pode ser cousa da bruxa Taparuxa e proponlles que deixen un libro no cuarto para que a meiga poda ler en vez de roubarlles os soños (porque ler non deixa de ser iso, encher de historias para soñar) e así conseguiron que  se alimentase das fantasías dos libros e superara esa enredante enfermidade. Dentro dese tipo de historias que tentan explicar a maldade nunha carencia e que pode ter remedio cando se lle achega o que precisa a persoa...

O mellor gato da vila de Susana Peix e Brenda Figueroa está publicado por Cumio, traducido por Iolanda Mato, na colección Lemos +6. Forma parte dunha colección moi didáctica que comeza cun consello (neste caso "Mostra sempre a túa mellor versión") e remata cun pequeno texto de autoaxuda "Para poder ser un mesmo é importante que non nos deixemos levar polo que se espera de nós. A felicidade e o benestar conséguense desde o interior de cadaquén" e tres etiquetas: apoderamento, enxeño e astucia. Polo medio a historia dun gato amigo dos ratos que cando lles escoita á ama que que se vai desfacer do gato porque ten a casa chea de ratos así que os convence para que se deixen pillar e desa maneira poder mostrarlle á humana que o fai ben pero cando estes desaparecen escóitaa falar de quer xa non precisa gato porque non ten ratos. 

Entre "Para que quero un gato? A casa está chea de ratos..." e "Para que quero un gato?Se xa non teño ratos..." anda o xogo.

Unha pequena historia: Candela e o espello máxico de Andrés Villar Murillo publicado por Toxosoutos. Un libro dedicado á súa neta no que semella que son del tanto o texto como as ilustracións. Candela é unha nena de oito aos que atopa un espello no lixo, pronto descubrirá que é máxico e o seu poder consiste en tragar todo o lixo e contaminación que hai nos arredores. O espello non reflicte a imaxe das persoas senón que fai desaparecer o que estorba. A historia desenvólvese en Noia, coa praia de Testal ou o río Traba na trama.

Esta é a primeira incursión na literatura infantil e de ficción deste noiés profesor e guía de alta montaña e alpinismo xa leva publicadas obras ao redor desta temática.  

Reino Fungi. Mundo entretido

REINO FUNGI. Mundo entretecido de OctaviaMosciatti e Loreto Salinas, traducido por Victor Mascato está publicado por Cumio. Un libro que vén de Chile...

Magníficas ilustracións a toda cor, para falan de claridade para un libro de coñecemento.

Partindo do cemento máis básico “Os fungos non son plantas nin animais, compoñen o seu propio reino chamado Fungi. Cando falamos de fungos coñe non nos referimos só ao típico champiñón, os fungos poden ter moitos aspectos!”

E seguindo pola distribución do libro nos capítulos seguintes: Introdución, Que é un fungo? (explicándonos a súa asombrosa capacidade de adaptación ao non depender da luz), Partes dun fungo, Fungarium (unha inmensa variedade), Que nos contan os micólogos? (Pois que hai fungos con cogomelos e sen cogomelos, con cogomelos baixo terra e sobre o chan, con sombreiro ou en forma de copa, de soporte, poliporos e tipo terraza pero tamén tipo niños, colmeas e gaiolas; fungos sen cogomelos coma os mofos, os fermentos), Dime que comes e direiche quen es (saprófitos, parásitos, simbióticos...), Reprodución por dispersión, Segredos da natureza (a súa forma de relaiconarse con todos os seres vivos da súa contorna), As poderosas microrrizas (relación coas raíces das plantas), Que teñen que ver os fungos con nós? (alimentación, medicina, enfermidades, comida á que lle saen fungos, agricultura), Un futuro fungi, Fungos por todas partes, Protocolo de recolección (Algo oi interesante a ter en conta para non acabar con eles) e Dispersión (a modo de vocabulario para saber máis dos fungos).

Varias novidades

Un ladrón no museo de Susana Peix e José Ignacio Valenzuela, ilustrado por  María Brenn e publicado por Cumio na colección + 8 (Características pensadas e deseñadas para facilitar a lectura a toda a rapazada).

Durante a visita ao museo paleontolóxico dun grupo de escolares, descobren que desapareceu un dos ósos do esqueleto o Tiranosauro Rex. Ninguén podería saír do museo até que desen co ladrón! Lucas e Leonora sabían que chegara o seu momento: tiñan que investigar para descubrir o autor do delito. Pero non ía ser tan sinxelo como pensaban ao atoparen a primeira pista... Cada unha delas semella conducilos cara un sospeitoso diferentes, pero cando unen todas as "pegadas" verán un pouco maís claro cara onde ir. Descubrirán finalmente quen roubou o óso do dinosauro?

Asunción e as constelacións de Alba Rozas e J.M. Dopazo, ilustrado por Iago Torres está publicado por Boadicea na colección Cartafol de Ciencia Ficción. Multilingua.  "A estación espacial Asunción dá voltas arredor da Terra para observar as constelacións. Na súa viaxe irá percorrendo o hemisferio norte para descubrir animais, cazadores, dragóns e mesmo unha parella de namorados. Queres saber como son as constelacións? Mergúllate nesta aventura chea de sorpresas." En tres idiomas, con pequenos textos xogando coa rima. 

Explican que esta colección infantil procura descubrirlle ao público lector máis cativo a natureza que o arrodea, a través de elementos do xénero, desde unha perspectiva didáctica e plurilingüe. Os álbums contan coas ilustracións de Iago Torres e os textos, elaborados para fomentar o gusto pola lectura, van acompañados das traducións ao portugués e ao inglés.

 

 Aventura no Ártico de Susana Peix e Francesc Bailon ilustrado por Mar Villar está traducido por Iolanda Mato e publicado por Cumio na colección +8

"Tulok e Sila saíron na súa zorra dispostos a encontrar os tuniit, unha tribo de xigantes que, segundo as historias do avó Malik, viviran no Ártico había moitos anos. Ninguén os vira nunca, aínda que encontraran algunhas pisadas enormes gravadas na neve do deserto de xeo. Unha tormenta de neve, un alude inesperado e un encontro sorprendente levaranos a vivir unha aventura inesquecíbel. Atoparán a tribo prehistórica?" Os avós contando historias, dous irmáns inuit, unha zorra cos cans, un deserto de xeo, unha lenda sobre como se crea a brétema, figura de marfil do corno dunha morsa, un amuleto que protexe dos espíritos, explorador que constrúe o coitelo que precisa cos excrementos xiados, a maneira de enviarlles mensaxes aos antepasados a través das auroras boreais... son Historia ou lenda os tuniit?serían tan parvos como os queren facer ver os inuit? 

De variada silva

Un vampiro perigozo de José Carlos Andrés (autor de Los miedos del capitán Cacurcias ou Adoptar un dinosaurio) e ilustrado por Gómez (recoñecida por Daniela pirata, O dedo no nariz...). Non figura tradutor na páxina e está publicado por NubeOcho.

Da presentación editorial: "Unha nena paseaba por unha rúa baleira da remota Transilvania cando apareceu unha enorme sombra! Unha sombra que asombra!? ZON UN VAMPIRO! UN VAMPIRO PERIGOZO! A nena tremelicou, pero de risa. Este vampiriño non consegue dar un susto a ninguén. A este paso non poderá superar o exame da escola de vampiros... Unha divertidísima historia para superar os nosos medos.

Certo, o vampiriño non mete medo, así non vai poder superar a proba e ser enviado á escola de peladores de plátanos. A nena decide axudarlle e resulta máis doado do que se podería pensar. Que importante é a axuda dos demais, a empatía para sentir as angustias que sente o outro (incluso un vampiro), a mirada externa sobre un problema... E que gracia escoitar falar a un vampiro coa z!

Os meus lugares secretos de Jaspreet Kaur e Manjit Thapp, non figura tradutor e está publicado por Cumio.

A pregunta é: A onde te dirixes cando o trafego e o bulicio da cidade te supera? 

Da presentación editorial: "Abordando temas como a ansiedade, o medo, a bondade e a alegría, exploramos a través deste libro, como afrontan as súas emocións distintos nenos e nenas en contornas moi saturadas e ruidosas como a cidade.Tráfico! Obras! Sirenas! A onde te dirixes cando o trafego e o bulicio da cidade te supera? Desde a calma e o silencio dun museo ata a calidez dun chocolate ben quentiño, esta tenra historia é unha celebración deses preciosos momentos que se esconden entre o caos urbano.

Inclúe actividades de mindfulness ao final do libro con moitas ideas fáciles e accesibles para nenas e nenos de calquera parte do planeta."

Comeza con rima e logo non sempre cumpre as expectativas, ben difíciles na tradución. O contido: nas cidade todo é ruído pero hai lugares onde conseguir paz: unha biblioteca, un museo, o piso superior do autobús, o parque... Aí, cando te sentes abafado, atoparás un espazo de calma no que recuperarte. Ao final atoparemos dúas páxinas de mindfulness para axudarte neste empeño: exercicios de respiración, estiramentos, envío de mensaxes, observación da natureza, , oler conscientemente o que tes arredor, debuxar ou pintar, escoitar música, comer algo saboroso, conversar, escribir un diario ou durmir e descansar. 

Un libro de autoaxuda para crianzas aos que nos imos acostumando na liña das emocións e outros aledaños.  Sería interesante ver quen os utiliza e como: na familia, na escola, nos lugares de tempo libre... e tamén que hai detrás de todo iso: non será que estamos convertendo as crianzas en vellos executivos que precisan calma e descanso, en que voráxine os estamos introducindo para que nesas idades nas que lles sobra enerxía precisen recargala con relaxación. Que hai detrás deste mundo que lles estamos a ofrecer cheo de actividades e xoguetes, de actividade dirixida que non lles deixa tempo para o aburrimento, para pensar, para crear libremente...?

De profesións e avoas piratas

 As estañas profesións do meu pai de Miguel A. Alonso está ilustrado por María Brenn e publicado por Cumio na colección Minicumio.

Así o presentan: "Daniel anda nunha busca intrigante por descubrir a que se dedica o seu pai mentres fai un traballo de clase sobre as profesións. Será un espía? Un axente secreto? A que se dedicará o seu pai?" 

Unhas marabillosas imaxes para acompañar un texto no que o autor xoga co lectorado levándoo e traéndoo por unha historia de indagación a través duns capítulos que van e veñen, que poden repetirse ou saltarse. Todo comeza na escola cando a profe lles pregunta cal é a profesión dos pais e acaba pedíndolles que o poñan por escrito nas vacacións. El vainolo contando todo, directamente, xogando coas palabras porque lle encanta facelo, buscar os sinónimos, el mesmo nolo explica "Por certo, perdoa que, de cando en vez, pare para escribir palabras que significan o mesmo, ou o contrario, pero encántame xogar coas palabras". Non pode negalo.

Moitas sospeitas e poucas certezas en relación ao oficio do pai ou do veciño. Tampouco nós temos moitas a respecto do que pasou coa nai, nada se nos conta e queda como esas cousas que nunca preguntamos e xa é tarde para facelo. Esa parella de pai e neno non sei se existe ou non, pero sería boa cousa coñecelos, os creadores fánnolos tenros, con moito afecto e entendemento entre ambos, compartindo valores e respectándose. O relato cobra riqueza con esa maneira de despistarnos dirixíndose a nós como lectores ou á mestra destinataria da investigación, sexa como for é ben interesante e seguiremos defendéndoo cando algún rapaz lle chame bicho polo seu costume de estar só, xogando coas palabras. De certo que o fai moi ben e merece unha boa nota.

Barbavoa é un álbum de O Hematocrítico ilustrado por Eugenia Ábalos e traducido por Ledicia Costas  para Nórdica Infantil. Imos vendo un barco e adiviñando para que serán os canóns, que tipo de paxaro teñen como mascota, para que pode ser unha táboa que levan polo lado ou a cesta que levan alá enriba xusto debaixo da bandeira negra coa caveira e os ósos cruzados... Un barco de piratas! que se nos confirma cando venos a tripulación e escoitamos que van enterrar un tesouro pero nesta aparece unha visita. Quen é? A avoa que exerce de avoa contando cousas que non se deben contar do pirata cando era neno; non remata aí, vai dando consellos en relación á limpeza, á alimentación ou á decoración; con ela todo vai cambiando, as plantas ocupan o barco así coma os adornos de ganchillo, vailles calcetando xerseis abrigosos... pero tamén lles demostra que ela segue a ser unha valente pirata pero tedes que ver como luce o barco neste momento, nunca o teriades imaxinado... O humor de O Hematocrítico, ese bo facer á hora de construír historias dándolle un golpe de man a calquera prexuízo co afecto por bandeira. Por iso carapuchiña se fixo alcaldesa e o barco pirata presenta unha imaxe tan feminina, dise así? 

As ilustracións non poden ser máis acaídas.

Varios e de varios tipos

O androide Simón de Alba Rozas e José Manuel Dopazo con Ilustracións de Iago Torres está publicado por Boadicea editora. Un libro trilingüe: galego, portugués e inglés. Así aparece a historia en cada páxina, cos tres idiomas. O androide que vive en Plutón anda na busca dun planeta para pasar as vacacións, ha de ser algo quente porque o seu fogaar é frío; vainos èrcorrendo todos ata quedar en Mercurio.

Drago. Aventura na montaña de Susana Peix e Seta Gimeno na colecciñón Lemos +6 de Edicións do Cumio. Na presentacións editorial: " A Draco gustáballe atravesar a grosa capa de nubes e voar por riba delas. Desde alí semellaban de algodón! Pero, unha mañá, non se decatou de que as nubes eran grises e, ao intentar atravesar a tormenta, mancou unha das súas ás... Conseguirá Draco regresar á súa cova?" Xa vos digo que si, non vos preocupedes, o castor vaille axudar e non lle faltan as patas para camiñar e seguir correndo aventuras. Sempre se aprende algo e Drago tamén o fai. Lembramos que aos libros desta colección sempre os relacionan con valores resultando bastantes didácticos no bo e no mal sentido: "Valores, que aparecerán de maneira transversal e normalizadora nuns libros que presentan todas as características de accesibilidade á lectura no que respecta ao formato, a tipografía, disposición do texto, contraste de cor e ilustracións." segundo a editora.

Favonio de Carmen Rey Núñez con ilustracións de Pura Villar está publicado por Toxosoutos. Así se presenta: "Favonio é un burriño que vive nunha granxa xestionada por un home moi malo que, cando algo lle sae mal, a emprende a golpes co becho que teña máis preto. E a nai de Favonio, por saber do cotián que lle agarda ao seu fillo, animouno a que fose na procura da Fraga Encantada, lugar onde ningún animal é maltratado. Malia ter que se enfrontar aos perigos do camiño, aló foi..." Acompáñao un paxariño que o guía; unha bruxa axúdao e ata a nai se vai animar a seguilo despois de que o dono o perseguise a el. Aventuras, perigos e chaegada á Fraga Encantada, a utopía á que hai que chegar e sempre se fai coa axuda dos bos seres coma esa veciña que polo camiño reencontra en forma de bruxa, coma ese merlo Chanteiro que vai con el.

Unha nova colección de libros: Miudiños de Cumio

 

Na nova colección de libros Miudiños de Cumio aparecen dous títulos: Luís Seoane e Rosalía de Castro da autoría de Alba de Evan e Xabier Domínguez. Unha edición magnífica, unha boa escolla de artista e escritora pola que comezar, dous referentes da nosa cultura que dan moi ben para un comezo glorioso. Poucas veces nos chegan ás mans edicións tan coidadas e que se presentan así: "Unha vida feita poema. A colección Miudiños conta a vida de artistas importantes da nosa cultura a través de diferentes biopoemas: poesías que falan das súas vidas e obras."

Teño que confesar que xustamente os biopoemas son o que cambiaría, semella que non están ao mesmo nivel dunha edición impresionante e unha ilustracións de gran calidade. O texto introdutorio e a liña cronolóxica, a pintura de Seoane ou o poema de Rosalía para pechar o libro, tamén resultan moi acaídos. Igual hai que facer os experimentos con máis coidado, porque o desequilibio que se crea entre o texto e a ilustración e deseño da obra resultan chocantes, porque estamos moi necesitados destas obras e precisamos non perder oportunidades.

Parabéns a Bea Gregores porque nunca nos defrauda, porque se supera a si mesma e vai máis alá, tal como precisa a nosa rapazada. 

Para crianzas

 

Estou ocupado de R. L. Peralta, ilustrado por Blanca Millán e publicado por Cumio. A nai vai traballar, o pai queda na casa coidando dos peques ata que nun momento determinado necesita un descanso e vai ao baño buscando algo de paz. Daquela, todo é unha tolería e ao saír vai ter que amañalo todo. Cando volve a nai atópaos vencidos, cando pregunta as crianzas cóntanlle a historia á súa maneira: foron ao circo, portáronse ben, recolleron todo... semella que quen on o fillo todo como é debido é unicamente o pai.  Un cómic para primeiras idades sobre o balbordo, o letreiro "Estou ocupado", as diferentes formas de explicar a realidade, a necesidade de paz e tranquilidade...

As estacións de Margarita del Amo e Cecilia Moreno publicado por Júcar. Da presentaicón editorial: "Un libro de rimas para descubrir as estacións dirixido aos máis pequenos para que podan descubrir as cores, a natureza e as actividadesde cada estación do ano." 

O vermello non está enfadado. O azul non está triste de Luís Amavisca e Alicia Acosta, ilustrado por Anuska Allepuz e publicado por Nubeocho. esta editora recolle os seus libros en español, catalán, inglés e catalán pero non en galego, cando queremos buscar a imaxe ou información temos que facelo na páxina dunha libraría. Os animais atópanse no bosque e aínda que ao principio os tres concordan en que cada cor mostra un estado de ánimo (vermello, enfadado; azul triste; verde, calma), o raposo non vai estar de acordo porque el vístese como quere sen mirar como está o seu humor nese momento, de feito cando atopan un paxaro multicolor danse conta de que in siquera a expresión da cara mostra ás veces como se senten. Ilustración con ceras.

De familias e do "innombrable"

Resúltame familiar. Un percorrido actual por diferentes formas de vivir en familia de Carmen Mateo con ilustracións de Lirios Bou, traducido por Inma Alonso e publicado por Cumio

A modo de resumo da rede de Bibliotecas Públicas de Galicia: "Se algo define as familias é o seu constante cambio: dende a Prehistoria ata a actualidade, desde as familias máis numerosas ata as máis reducidas, desde a familia tradicional ata as moitas outras formas nas que se compoñen as familias de hoxe. Numerosas ou de poucos membros, próximas ou afastadas, xuntas ou separadas… hai moitas formas de vivir en familia. Pero aínda que as familias muden continuamente, sempre teñen en común un punto de partida: o amor, a protección e o apoio."

Unha introdución con "Crías que sabías todo sobre as familias?" pois non, están en constante cambio a pesar de ser unha das institucións máis antigas, non? Remata cunha sopa de familias para identificar a propia ou escoller a que che gustaría.   

 

O libro dos cus de Eva Manzano e Emilio Urberuaga está traducido por Maruxa Zaera e publicado por Nubeocho.

Un libro divulgativo para poñer a mirada nesa parte do corpo que vemos poucas veces, porque queda atrás, porque é algo do que non se acostuma falar ou polo que sexa. Sabemos pouco de cus e este é unha obra que deterse aí e observar. Iremos entrando na súa historia, na diferenza entre uns cus e outros sexan de humano ou animal, os nomes cos que podemos chamalos, as formas que teñen, as prendas coas que os tapamos, as súas cores, as mensaxes que nos envían... e despois de tanto ver vannos quedar ganas de ampliar o libro coas nosas ocurrencias.

Di a autora (cando lle dedica o libro aos cus) que son coma a cara oculta da lúa, e non lle falta razón. Non é doado velos porque os ollos os levamos diante e el queda detrás, non é? Para xogar coa escatoloxía...

Libros que xiran ao redor de temáticas

Xa falamos de Resúltame familiar. Un percorrido actual por diferentes formas de vivir en familia sobre diferentes familias, libros que nos resultan "familiares" porque semella que para dar resposta a certas necesidades van aparecendo uns detrás de outros, formando parte da etiqueta "Diversidade familiar" que aparecía na Guía Donas no espello da LIXG. 

Da mesma maneira aparece Labores do lugar de Susana Peix e Víctor Mascato con ilustracións de Jaume Mora e publicado por Cumio. Este libro ten moito que ver con O marabilloso libro das profesións publicado hai pouco tempo por Baía nunha tradución de moito interese de María Reimóndez. Así se presenta:"As persoas que vivían nos pobos emigraban ás cidades en busca de oportunidades profesionais que pensaban que a contorna rural non podía ofrecer. Co paso do tempo, démonos conta de que os espazos rurais foron quedando baleiros e, en contra do que moita xente pensaba, as oportunidades que ofrecen estes lugares son, agora, cada vez máis grandes. Actualmente hai máis xente que está a facer o contrario, volvendo aos pobos para retomar oficios tradicionais. O mundo vira cada vez máis rápido e con él nosa forma de consumir e traballar, por iso cada vez buscamos profesións de proximidade que aposten pola sustentabilidade, no económico, o social e o medioambiental. Este libro recolle nove profesións con gran futuro que poden desenvolverse na contorna rural. Neste primeiro volume achegámosche a aquelas que se dan nun pobo de costa, relacionadas co campo, o mar, os animais, a alimentación ou a artesanía local.

O seu argumentairo de venda dános idea do que imos atopar: "Un libro divulgativo para entender e facer un percorrido polos labores dun pobo. Axuda a entender como se establecen vínculos entre as distintas profesións de ámbito local. Pon en valor oficios que respectan o medioambente e xeneran un importante valor para a sociedade."  

Un par de libros informativos

A lingoaxe das plantas. Os seres máis fascinantes do planeta de Helena Haraštová con ilustracións de Darya Beklemesheva, traducido por María Reimóndez Meilán e publicado por Baía.

Da presentación editorial: "Que pasaría se as plantas tivesen súper poderes dos que nada sabemos? Podería ser que as plantas sexan as donas do mundo? Cando miras para as plantas e as árbores seguramente dirás: moi bonitas, pero un pouquiño aburridas. As plantas nin andan nin falan e aínda por riba non fan nada cando as arrincamos, cortamos ou cando lles prendemos lume. Pero sabemos o que facemos? Hai moitos científicos recentes que poñen patas arriba a nosa percepción tradicional das plantas e das árbores. Agora non só sabemos que se interesan polo mundo que as rodea, senón que reaccionan ante el. Ademais, comunícanse de xeitos que quen nos dera aos humanos!"

Un libro de moito interese para ir estudando as plantas, as súas partes, tipoloxía, medio natural no que se asentan... para rematar cun glosario que axuda a entender toda a información.

O gran libro dos nosos montes de Blanca Millán está publicado en Cumio. Otro libro para non perder con todo tipo de documentación básica e tamén complementaria (como facer un colar de bugallos, as regras do sendeirista...) en recadros que complementan a información central.

Así se presenta: "Un álbum divulgativo repleto de ideas orixinais para saír de excursión e aprender a observar a natureza dependendo da estación do ano."

Libros de non ficción en galego

O gran libro das nosas cousas de Blanca Millán publicado por Cumio. Trátase dun libro de gran formato no que se presentan imaxes cos seus correspondentes nomes en galego e inglés, divididos nos temas: flores, lonxa, bichos, casa, praias, roupa, mar, monte dende arriba, monte dende abaixo, escola, gandeiría, horta, réptiles, xogos, música, colleita, vila e cociña. Así se presenta: "O mundo está cheo de cousas marabillosas, algunhas naturais, outras fabricadas polo ser humano, pero todas elas únicas e moi valiosas. Este libro é unha viaxe ilustrada polas cousas do día a día, desde os pequenos insectos do xardín ata os xigantescos cachalotes do noso fondo mariño". 

O gran libro das nosas cousas é un libro sobre todo o que nos rodea. Nel atoparás máis de 600 palabras divididas en 18 temas e acompañadas da súa ilustración correspondente, que che axudarán a coñecer e mellorar o teu vocabulario de maneira amena e divertida. Ademais inclúe a súa tradución ao inglés, para que poidas sacarlle aínda máis partido.

Outro libro de Blanca Millán, tamén publicado por Cumio e co mesmo formato é O gran libro da nosa horta. Así se presenta: "Ter unha horta na casa está ó alcance de calquera. Só precisas saber algunhas cousas e poñerte mans á obra. Neste libro atoparás todo o que precisas saber para creares a túa horta na casa e dende cero. Coñecerás o lugar perfecto para ela, os procesos de semente e colleita e os cultivos que podes poñer en cada época do ano para así ter froitas e verduras frescas cada día." E diso se ocupa, xa non de poñerlle nomes ás cousas senón de acompañarnos no cultivo.

De bruxas traducidas

Malvarina. Quero ser bruxa de Susana Isern con ilustracións de Laura Proietti publicado e traducido por Triqueta Verde.

Así a presentan: "Unha valente nena de nove anos desexosa de converterse en bruxa. Ela decide tomar o control do seu destino e visita ás tres bruxas que gobernan a súa cidade, temidas polos seus terroríficos feitizos. Dispostas a atopar unha herdeira, adestran a MALVARINA para que se converta nunha delas. Pocións máxicas, caldeiros fumarentos, vasoiras voadoras e feitizos enfermizos…" Con ese estética tan chea de estímulos na que tanto no texto como a ilustracións se xoga con introducir novas un e outro incentivos en forma de caracteres de diferente tipoloxía, negriñas e diferentes tamaños de letra e presentacións, acicates que van levando ao lectorado nunha carreira sen par ata quedar sen alento; seguramente é necesario fronte ás pantallas, só agardamos que como do cómic pasaron a outros xéneros deste formato podan trasladarse a outros máis tranquilos e serenos. A historia está ben pois a rapaza quere ser bruxa pero en vez dunha bruxa mala converterase nunha mala bruxa que desfai o meigallo e trae de novo o neno que as bruxas converteran en ogro... con el poderá xogar!

Máis tradicional é A bruxa Selana de Alba de Evan e Xabier Domínguez ilustrado por Laura Cortés. Tranquila vai andando a historia e, aínda que as ilustracións se prodigan traen ese ritmo da camiño para facera pé. A pequena bruxa (que o é) ten que facer os exames, non os do cole que os leva moi ben senón os da bruxería, e no medio deles entra un dos compañeiros da escola co que non se leva ben e que acaba convertido en gran babosa por unha confusión: Ela traerao de volta ao seu ser e as cousas volven ao seu estar. Ela é unha bruxiña boa sen necesidade de reivindicarse, capaz de entenderse coa Santa Compaña e con quen se lle poña diante. 

Dous modelos de bruxa, porque ten que haber de todo e... non é malo. O bo é poder escoller.