Un 21 de marzo distinto pero igualmente poético, porque igual poucas veces nos fixo tanta falta o verso: esa palabra sintese e chea de connotacións, esa verba inflamada, esa emoción que nos embarga, ese inconsciente que emerxe...
Poesía que a rapazada está a ler na casa, acompañada da familia. Poesía que pide en audio GALIX a través do Certame do DILI.A poesía é a demostración da necesidade do inúti
"Esa cousa tan rara que cando a leo sinto algo aí, no medio das costelas, e véñenme as bágoas aos ollos", dixo Carmela con poucos anos, lendo a Rosalía.
As últimas entradas do blog sobre poesía:
Discurso de Federico García Lorca na inauguración da biblioteca de Fuente Vaqueros
O libro dun novo autor de poesía infantil
Día de Rosalía
De trabalinguas
Poesía con ilustración
Poesía
Para o día da paz, un poema de Ricardo Carvalho Calero
...
Porque ás veces as balas adpptan a forma de virus
Ningún comentario:
Publicar un comentario