luns, 23 de outubro de 2017

Día da biblioteca, 24 de outubro


Desde a Asociación Española del Libro Infantil y Juvenil, chéganos un cartel e unha mensaxe.
Os autores son  Alejandro Palomas, Premio Nacional de Literatura Infantil 2016 e Manuel Marsol, último ganador do Premio Internacional de Ilustración Feria de Bolonia-Fundación SM.
"Como Mary Poppins, pero sen voar"
 Son sobriño de bibliotecaria. Desde que teño memoria, a miña tía, que acaba de cumprir oitenta anos, regaloume un libro o día dos meus aniversarios. Primeiro foi a serie de Óscar, coa súa Kina e o seu láser, da gran Carmen Kurtz; chegaron despois as aventuras dos Cinco, algúns clásicos ilustrados, a gran Nada de Carmen Laforet... A lista é longa e o goce foi máxico, porque a miña tía entende a lectura como algo que cura, que afasta ao inocente do que agrede, e eu -e ela sábeo- sempre fun demasiado vulnerable ao que dana, sexa ou non imaxinado, sexa ou non real.
A miña tía chámase Nuria e desde nena sofre moito da vista. Aínda así, traballou durante décadas fomentando o amor pola lectura en homes e mulleres, mozos e mozas aos que non coñecía, pero cuxa mirada non tardou en aprender a ler, a identificar e a descifrar. Ela dicía -e ás veces di aínda- que "repartía refuxio", e emociónase ao lembralo. Oína tamén confesar nalgúns momentos da nosa historia común, que non foron fáciles e que vivimos xuntos: "Decidín ser bibliotecaria porque así me aseguraba de que, por moi mal que nos fosen as cousas, aínda que faltase a auga quente ou a calefacción, sempre teriamos un libro en casa". Agora, quince anos despois da súa xubilación, son eu quen lle recomenda lecturas. Lemos un libro á vez e xuntámonos cada quince días a comer e a comentar o lido, no que bautizamos como "O club das 2", porque tentamos no posible que coincida co día 2 de cada mes, ás 2, e porque somos dúas almas lectoras que non teñen freo. Durante estes anos de club, ela contoume cousas, moitas cousas da súa vida na biblioteca, e desde que a oio falar como o fai sobre o seu amor por esa vocación, que non decrece a pesar do tempo, non podo deixar de marabillarme e de preguntarme como definiría eu a unha bibliotecaria -ou a un bibliotecario- chegado o caso.
Ata hai uns meses non dei coa resposta.
Foi por mor da publicación dun fillo, durante unha charla nun centro de ensino dunha capital andaluza. E foi precisamente grazas a un neno de dez anos que, xunto con outros 1OO, lera a novela e quería coñecer ao seu autor. Por motivos de espazo, o acto tivo lugar na biblioteca do centro, cun par de profesoras e a encargada da biblioteca. A charla foi moi intensa, moito máis do que eu esperaba, e alongouse. Cando por fin chegamos ao final da quenda de preguntas, un neno que estaba sentado na primeira fila levantou a man-
-A min o que máis me gustou do libro é María -dixo referíndose á orientadora do centro, que é, xunto co pequeno Guille, a protagonista do libro.
Quixen saber por que. O neno, chamado Ismael, reuse un pouco e logo, mirando a unha das tres mulleres que estaban xunto á porta. dixo:
-Porque é igual que a seño Lourdes. -Unha das tres mulleres que estaban xunto á porta encolleuse un pouco e negou coa cabeza, incapaz de reprimir un sorriso. Ismael non terminara-. Vive na biblioteca porque se non os libros se cadra vanse. Ou morren.
Fíxose o silencio na biblioteca. Ninguén riu. Ninguén dixo nada. Foron segundos cheos de respiracións contidas, de tensión e de infancia.
-É que é bibliotecaria -volveu falar Ismael. E ao ver que eu o miraba sen saber que dicir, debeu de entender que necesitaba explicarse mellor, e engadiu-: Ou sexa, como Mary Poppins, pero sen ás.
Hoxe é un día especial. Celebramos o Día das Bibliotecas e celebramos tamén que centos, miles de Mary Poppins sen ás velan polos libros que as habitan para que non morran nin se vaian, e Ismael siga crendo que a vida está nos libros e o seu reflexo fóra. Hoxe é o día en que, un ano máis, a maxia renóvase e todas as bibliotecarias e bibliotecarios do mundo saúdanse cunha mirada cómplice e un longo. fermoso e tenro:
"Supercalifragilísticoespialidoso".

venres, 20 de outubro de 2017

Un novo concurso de relato

A verdade é que todo o que signifique lembrar aos nosos escritores (especialmente a aqueles que estiveron máis comprometidos coa nosa literatura) sempre nos parece ben. Pero hai "cousas"que non poden deixar de dar pena, como as oportunidades perdidas.
Neste país vai habendo concursos de narrativa... algunhas persoas incluso din que xa son de máis. A min nunca me sobran. 
O que non hai son certames nos que se promova o teatro, a poesía, a banda deseñada ou o libro informativo infantil, e bótanse moito de menos, ata o punto de que nos entra a dúbida de que é o que pasa pola cabeza das persoas que realizan as convocatorias. Se miramos os datos da cantidade de libros publicados de cada un destes xéneros veremos que hai unha gran desproporción e que estas desigualdades, sempre que sexa posible, hai que tentar compensalas, e unha da maneiras de facelo é coas convocatorias de premios. Revisemos ese dato e sintamos vergonza. Se quitamos os do AGADIC para o teatro, tiñamos os premios Estornela de Teatro e Arume de Poesía da Fundación Neira Vilas que se alternaban cada ano... non sabemos moi ben que pasou pero semella que a convocatoria do premio Xosè Neira Vilas de Novela Curta mantén aos outros dous ou ven no faiado da casa ou ben desaparecidos. Agora aparece un premio Agustín Fernández Paz de relato curto e xa aparecera un co mesmo nome do autor de narrativa pola igualdade...
Que nos está a pasar?

domingo, 15 de outubro de 2017

Un novo Astérix en galego

Está a piques de saír á rúa a nova entrega desta banda deseñada de culto. Será da man de Xerais e o seu título Astérix en Italia 
Apaece en galego ao tempo que o fai en francés e noutras linguas.
Con guion de Jean-Yves Ferri e debuxos de Didier Conrad, os mesmos autores responsables de Astérix e os pictos e O Papiro do César
Aparece en galego ao tempo que o fai en francés e noutras linguas.  
Só nos cabe a pregunta: 
Quen normaliza? 
Van a seguir, esa correa de esforzo, os mediadores?
Ogallá!!!!!!!

sábado, 14 de outubro de 2017

GALIX e o Salón do Libro de Pontevedra convocan concurso cartel


O Salón do Libro e a Asociación Galega do Libro Infantil e Xuvenil (Gálix) convocan, por primeira vez, o Premio Internacional de Ilustración, para o cartel que servirá para anunciar o próximo Salón "Mulleres de conto".
Este premio está dotado don 3.000 euros para a obra ganadora. 
As bases poderán consultarse na web www.salondolibro.gal e no blog de GALIX.
O prazo para presentarse é dun mes.
Así que, mans á obra!  

sábado, 7 de outubro de 2017

Dous libros galegos nos White Ravens

A prestixiosa lista dos Corvos Brancos da Biblioteca de Múnic recolle dous libros galegos nesta convocatoria.
Trátase de Ollos de Xulio Gutiérrez e Nicolás Fernández, un libro de coñecemento editado por Faktoría K de Libros, e Verne e la vida secreta das mulleres planta, de Ledicia Costas. No libro de Ledicia sorpréndenos que sexa a versión en castelán,publicada por Anaya, a que aparece recollida. Ata aí chega a nosa diglosia?
Dos títulos de gallegos entran en 'The White Ravens', entre las mejores obras de literatura infantil y juvenil del mundo

'Ollos' de Xulio Gutiérrez (texto) y Nicolás Fernández (ilustraciones), editado en 'Faktoría K de Libros', y 'Verne y la vida secreta de las mujeres planta', de Ledicia Costas (texto), Anaya. Ledicia Costas recibió el prestigioso premio Lazarillo en 2015 y en esta obra conecta historia, fantasía y una dosis de nostalgia, a través de un colorido lenguaje mediante el que transporta a los lectores al final del siglo XIX, contando la estancia de Julio Verne en la ciudad de Vigo en 1884.

Leer mas: http://www.europapress.es/galicia/noticia-dos-titulos-gallegos-entran-the-white-ravens-mejores-obras-literatura-infantil-juvenil-mundo-20171006152105.html

(c) 2015 Europa Press. Está expresamente prohibida la redistribución y la redifusión de este contenido sin su previo y expreso consentimiento.
Dos títulos de gallegos entran en 'The White Ravens', entre las mejores obras de literatura infantil y juvenil del mundo

'Ollos' de Xulio Gutiérrez (texto) y Nicolás Fernández (ilustraciones), editado en 'Faktoría K de Libros', y 'Verne y la vida secreta de las mujeres planta', de Ledicia Costas (texto), Anaya. Ledicia Costas recibió el prestigioso premio Lazarillo en 2015 y en esta obra conecta historia, fantasía y una dosis de nostalgia, a través de un colorido lenguaje mediante el que transporta a los lectores al final del siglo XIX, contando la estancia de Julio Verne en la ciudad de Vigo en 1884.

Leer mas: http://www.europapress.es/galicia/noticia-dos-titulos-gallegos-entran-the-white-ravens-mejores-obras-literatura-infantil-juvenil-mundo-20171006152105.html

(c) 2015 Europa Press. Está expresamente prohibida la redistribución y la redifusión de este contenido sin su previo y expreso consentimiento.
Dos títulos de gallegos entran en 'The White Ravens', entre las mejores obras de literatura infantil y juvenil del mundo

'Ollos' de Xulio Gutiérrez (texto) y Nicolás Fernández (ilustraciones), editado en 'Faktoría K de Libros', y 'Verne y la vida secreta de las mujeres planta', de Ledicia Costas (texto), Anaya. Ledicia Costas recibió el prestigioso premio Lazarillo en 2015 y en esta obra conecta historia, fantasía y una dosis de nostalgia, a través de un colorido lenguaje mediante el que transporta a los lectores al final del siglo XIX, contando la estancia de Julio Verne en la ciudad de Vigo en 1884.

Leer mas: http://www.europapress.es/galicia/noticia-dos-titulos-gallegos-entran-the-white-ravens-mejores-obras-literatura-infantil-juvenil-mundo-20171006152105.html

(c) 2015 Europa Press. Está expresamente prohibida la redistribución y la redifusión de este contenido sin su previo y expreso consentimiento.
Dos títulos de gallegos entran en 'The White Ravens', entre las mejores obras de literatura infantil y juvenil del mundo

'Ollos' de Xulio Gutiérrez (texto) y Nicolás Fernández (ilustraciones), editado en 'Faktoría K de Libros', y 'Verne y la vida secreta de las mujeres planta', de Ledicia Costas (texto), Anaya. Ledicia Costas recibió el prestigioso premio Lazarillo en 2015 y en esta obra conecta historia, fantasía y una dosis de nostalgia, a través de un colorido lenguaje mediante el que transporta a los lectores al final del siglo XIX, contando la estancia de Julio Verne en la ciudad de Vigo en 1884.

Leer mas: http://www.europapress.es/galicia/noticia-dos-titulos-gallegos-entran-the-white-ravens-mejores-obras-literatura-infantil-juvenil-mundo-20171006152105.html

(c) 2015 Europa Press. Está expresamente prohibida la redistribución y la redifusión de este contenido sin su previo y expreso consentimiento.

xoves, 5 de outubro de 2017

Premios Nacionais de Literatura Infantil galegos



E van seis...
Primeiro fora Paco Martín en 1986 con Das cousas de Ramón Lamote, e logo, foron chegando os demais:
Xabier P. Docampo en 1995 con Cando petan na porta pola noite 
Fina Casalderrey en 1996 con O misterio dos fllos de Lúa
Agustín Fernández Paz en 2008 con O único que queda é o amor 
Ledicia Costas en 2015 con Escarlatina a cociñeira defunta
E agora, en 2017, Antonio García Teijeiro con Poemar o mar.
Entrou a nosa poesía nos Premios Nacionales de LIX; non podía ser menos nas terras de Rosalía.
Alguén vai a seguir pensando que non estamos ao nivel das demais literaturas?



mércores, 4 de outubro de 2017


Pois si, Antonio García Teijeiro, é o novo Premio Nacional de Literatura Infantil co seu libro Poemar o mar.
Un lbro do que falaramos neste blog hai uns meses.
Un libro de poesía moi logrado no que as ilustracións tamén merecían outro Premio Nacional, neste caso o de ilustración, para Xan López Domínguez, que continúa a traballar no seu estilo pero introducindo e limitándose a unhas tonalidades que lle achegan á obra un ton antigo.   
Parabéns a Antonio García Teijeiro, un autor de noso que xa conta con premios e recoñecementos a nivel internacional. Parabéns a Xerais pola magnífica edición deste libro. E parabéns para toda  literatura galega.
Quen dixo que non somos unha potencia?
Sómolo, a nivel creativo e de empeño, pero necesitamos apoios de quen ten esa encomenda. A que agarda?