xoves, 20 de decembro de 2018

Novo libro de banda deseñada

Ulf de Jacobusland. Os viquingos en Galicia de Alberto Varela Ferreiro.
Alberto Varela, o autor da serie de Anamarciana, os álbumes Brrumm, Brrumm; Lume!, Dona Landra no río revolto e as ilustracións de libros como Misterio na selva de Ngorongón, volve á banda deseñada para contarnos a historia do paso dos viquingos por Galicia. Faino acudindo á Historia para poder documentarse acompañando a historia dun mapa xeográfico e cronolóxico e dun glosario onde se recollen os nomes de deuses e personaxes, reinos e animais, lugares, batallas... que explican algo máis o que sucede no relato. Cunha estética moi acorde a ese mundo de nórdicos e galaicos, poderemos observar o paso dos tempos desde a primeira incursión ata a viaxe dun peregrino ben especial. 
Para todos os amantes das mitoloxías nórdicas, para os seguidores de Hugin e Munin, para aquelas ás que le gusta a Historia con maiúscula... para todos e todas!
Un libro publicado por Xerais

mércores, 19 de decembro de 2018

Libro premiado co Meiga Moira

As voces da auga de Ánxela Gracián, recibiu o premio Meiga Moura de Baía edicións no ano 2018.
Trátase dunha novela situada na China post comunista, nese tempo no que xa non se cre no anterior ideario e os listiños andan a facerse ricos sen importar os medios.
Un capataz que trafica cos riles dunha compañeira comunista caída en desgraza e non pon reparos no tráfico de brancas. As mulleres pero tamén os vellos e a rapazada, todos estarán en perigo ante estes depredadores que sempre teñen unha razón para querer enriquecerse, sempre hai un pai cruel, unha familia á que resarcir...  
No medio dos arrozais e a desfeita dun réxime, un vello que nun momento determinado decide salvar a unha bebé condenada a morrer por ser nena e a segunda filla dunha parella en tempos de límite demográfico. Hoxe, unha rapaza de catorce anos sen papeis, unha présa fácil para unha fera pois pódela facer desaparecer e ninguén a pode reclamar. 
Polo medio a historia dese vello que foi un rapaz adoptado pola avoa, concubina dun xeneral, que nun momento determinado ha de seguir ao pai convencido da revolución pero castigado por pertencer a esta familia. A avoa e o seu féretro, colgado do teito nos días da vida, que vai herdar o neto sentíndose culpable por non terlle dado o enterro que ela quería. Dores e amores, tempos convulsos no que acaba vencendo o peor do ser humano.
Ánxela lévanos a Oriente, igual que fixo en As palabras do silencio. Neste caso, recolle unha imaxe nada nunha das súas viaxes: "unha das aldeas un home octoxenario (...) colleume da man con amabilidade e levoume a visitar a súa precaria vivenda. Sobre a súa cama de ladrillo, colgado dunhas corda, estaba un cadaleito de madeira decorada no que, segundo me dixo, desexaba ser soterrado nunhas exequias dignas"    Unha capa desasosegante para unha novela inquietante. 

luns, 17 de decembro de 2018

Traduccións de libros clásicos para o lectorado autónomo

Os Nicolasiños, porque así lles chamamos, con esa confianza e ese afecto, porque foron deses libros que nos fixeron rir e que continúan a facelo. Aínda que as súas historias xa semellen avellentadas, porque os colexios xa non son ou non deben ser unicamente de rapaces, porque tampouco está ben visto que se pasen a vida pelexándose incluso sen consecuencias, simplemente por demostrar que non se está de acordo, porque así eran os tempos nos que vivía Nicolás, a criatura de Goscinny e Sempé, o fedello que desborda humor e tenrura. Nicolasiño é especial, pero os seus compañeiros de clase tamén: o comellón Alcestes que só o podemos imaxinar cargando alimentos e tragando, Agnan o chichi da mestra ao que todos odian ata o punto de querer levar gafas para ser os primeiros da clase e quitarlle ese protagonismo, Clotario que é o último...
Acaban de aparecer, da man da colección Oqueleo de Santillana Obradoiro dous títulos traducidos á nosa lingua: Os problemas de Nicolasiño e Os amigos de Nicolasiño. Un bo momento para relelos ou lelos por primeira vez, para demostrar que podemos rir cun rapaz que naceu alá polo 1963 e falando francés.
Reviso "Filatelias", un capítulo, e non podo deixar de rir, porque con Nicolasiño hai que deixarse ir; é a lóxica da infancia, o descontrol, o reinado do que cada un di sen ter en conta o que diga o outro, pero tamén o sentido común fóra de todo prexuízo. Non deixedes de lelo!  
Xa contamos con O Nicolasiño, Os recreos de Nicolasiño, Os amigos de Nicolasiño e Os problemas de Niocolasiño. Un bo agasallo para o Nadal, para comezar a ler e ter por onde seguir acompañando a ese pequeno ao que xa non podemos chamar "o pequeno Nicolás" porque alguén tomou o seu nome para facer algo que el bunca tería feito, nunca llo permitirían os pais.  

martes, 11 de decembro de 2018

Clásicos infantís en galego

Novos amigos de Tomi Urgerer, traducido por Sandra e Óscar Senra e publicado por Kalandraka
A historia dun rapaz e unha rapaza de diferentes orixes e etnias que coinciden como veciños e comparten moitas cousas: a creatividade, o gusto polo traballo, a reciclaxe... e unha gran amizade. O que comezou sendo un problema cando cando converten o patio nun gran obradoiro de arte lixo que será visitado pola policía, acabará nun museo... E o que comezou compartindo tempo e complementando gustos, rematará nunha grande amizade. E como sempre sucede con Ungerer, a historia rematará ben, porque ademais eles será un famoso escultor e unha poderosa deseñadora de moda.
O Nadal de Ernesto e Clementina de Gabrielle Vincent, chega a nós despois de Ernesto e Clementina perderon a Simeon da man de Kalandraka. Un oso e unha ratiña. A tenrura en estado puro. Ela quere unha festa de Nadal e el failla para convidar a todos os amigos e amigas, e aínda o máis rosmón e negativo de todos despedirase agardando volver o próximo ano. Expresividade ao máximo: sentimentos, afectos, emocións detrás de cada liña. Para agora mesmo, para Nadal!

luns, 10 de decembro de 2018

Tradición e música





"En ben vin, virivín". Cancioneiro infantil para dicir, cantar e contar. Un libro de Manuel Rico Verea con ilustracións de David Rodríguez, é unha novidade da colección Álbums de Xerais.
Este libro compendia as prosodias, rimas, recitados, fórmulas máxicas e encadeados máis representativos do cancioneiro de tradición oral infantil que nos falan do mundo dos animais e que, por seren transmitidos de xeración en xeración, están moi ligados á cultura popular e ás veces a ritos ancestrais.
O libro acompáñase dun CD no que intervén o  Obradoiro Experimental de Música Tradicional, formado por Nani García e Manuel Rico, Acompañan os textos unhas actividades didácticas para traballar con cada unha das cancións e remata o libro con cantos e contos encadeados. 
A casa do terror, un libro CD de Xoán Curiel e a banda do verán, con ilustracións de Iria Fafián e publicado por Galaxia na colección Sonárbore.. Di a presentación editorial que "A casa do Terror está chea de monstros e pantasmas que te sacarán a bailar e te farán rir e desfrutar. Ten coidado porque non desexarás saír desta aventura. Un libro CD para gañar e facer uns amigos de medo!!"

mércores, 5 de decembro de 2018

Premio Lazarillo para unha obra galega


Unha vez máis, é unha obra galega a que resulta ganadora deste premio que é o máis antigo da LIX.
Trátase de Rusgalia de Andrea Maceiras
Así o conta a OEPLI, quen o convoca.
E asi volo conto eu. O ano pasado conseguiuse un ex aequo con A balada dos unicornios de Ledicia Costas. No 2015 tamén o acadara ledicia Costas con A vida secreta das mulleres planta e o anteior María Solar con O meu pesadelo favorito. Quen dá máis?
Optaron este ano ao premio Lazarillo de creación literatira un total de 119 obras, das cuales 69 son en narrativa, 36 en poesía e 14 en teatro. De todas elas 108 están escritas en castelán, 9 en galego e 2 en catalán. E ganou unha galega!!!!
E para seguir dándonos os parabéns, lembramos a imaxe do premio, elaborada polo tamén galego Xan López Domínguez 
Somos unha potenssssia! Lástima que non temos... quen non defenda.

martes, 4 de decembro de 2018

Outro libro, de narrativa.

Unha misión para Clara de Marica Campo, con cuberta ilustrada por Estelí Meza, publicado na colecciñón Oqueleo de Santillana Obradoiro. Clara ten dez anos e un día sucede algo que a pon en contacto cun misterioso mundo. Na porta aparece un estra.o rapaz na porta da casa, ao primeiro non conta nada porque ten prohibido abrir sen saber a quen, logo descobre que seu pai que ten un cargo na Administración relacionado co medio ambiente tamén tivera unha experiebcia semellante... O misterior entrea na súa vida para rematrar sendo quen de entender a fala da natureza e poder comunicarse coas árbores, desa maneira poderá facer o posible para mellorar a situación na que se atopan. Elfos e trasnos, cancións dos Beatles ou a carta do indio Seatle, amor á natureza e defensa da muller. Un léxico rico, unha tradición presente e reelaborada, soños que abren portas, familias estruturadas e sen problemas e... unha nena cunha misión. 

luns, 3 de decembro de 2018

Libros e máis libros

María Reimóndez, neste ano 2018, publica tamén O xeito das froitas, con ilustracións de Alicia Varela, na colección Oqueleo do selo Santillana Obradoiro.
Toca, neste caso, unha tecla que non lle temos escoitado, o mundo visto polos ollos dunha nena que confunde unhas cousas con outras, que non se aclara demasiado co espazo dos adultos e vai producindo no lector ou lectora unha certa comicidade. Ese humor non estivera antes aí. 
O que si estaba era a autonomía da nena, esa capacidade para ser ela mesma importe ou non aos demais, de vivir en paralelo á realidade dos outros sen importarlle demasiado cal sexa a impresión que produce. O contexto: complicado; unha familia na que antes o pai e logo a nai van perder o emprego; un irmá adolescente moi preocupado polo corpo e a roupa que ás veces crea os seus problemas... pero todo se vai resolvendo coa axuda da avoa e a casa da aldea. Vivir nesa casa supón poder traballar na xastraría do avó, alí seu pai enténdese ás mil marabillas e o irmá coñecerá a felicidade de facer a propia roupa lonxe de prexuízos. A nai imparte clases de inglés para a rapazada da aldea: uns poderán pagarlle e outros non, porque os tempos so os que son, pero a familia é comprensiva e solidaria, así que a todo se lle busca solución. Porque o afecto todo o pode, case podemos escoitar, porque nas crises podemos agarrarnos a algo... só é cousa de non poñer trabas. Mentres sucede todo isto, Iris, que non crea problema coa comida ou a roupa, atopa cun boneco que non é máis nin menos que unha mazá feita con retallos, e comeza a soñar con diferentes froitas. 
É de destacar a presenza do galego na boca desa rapaza que é teimuda e actúa na súa defensa.  
Na presentación editorial podemos ler: "Un libro rebelde, que fala doutros xeitos de vivir desde o humor, a fantasía e a esperanza" e confirmámolo, un libro optimista para tempos que non o son!