martes, 27 de setembro de 2016

Lembranza de librarías e libros: a primeira vez

Así o conta M. Rivas nunha entrevista á que temos acceso no seguinte enlace:
"O primeiro que vexo na mente é a intención de entrar nunha librería e mercar un agasallo para miña nai. Sempre, no día do Carme, que era o seu santo, nos daba cartos para que mercáramos algo, aínda que sempre era algo relacionado coas necesidades da casa. Unha vez, coa miña irmá maior María, á cabeza, fomos á librería La Poesía e mercamos o libro que nos parecía máis grande. Era Cinco mil anos de historia. Aínda o conservo e o miro de cando en cando. Parecíanos que alí estaba a historia da humanidade. Recordo que voltamos á casa nunha especie de procesión, pasándonos o libro os uns aos outros. É unha lembranza moi relacionada coa idea de agasallo, que penso que a cultura debería recuperar, como un agasallo de intercambio de humanidade. Estouche a falar da miña infancia, cando tiña menos de cinco anos e vivía no Monte Alto. Outro recordo que teño é que na miña casa non había libros, pero si algún detalle que nos facía un pouco diferentes. Meu pai fixérase subscritor dun xornal. Facía que o carteiro pasase pola nosa casa, cando estabamos no Castro de Elviña. Recordo esa parte de disputa familiar por agardar a que remataran de ler o xornal e ser o seguinte en collelo. Desde rapaces habituámonos a ler o xornal que, como dixo Bertolt Brecht unha vez, é o libro do obreiro."
E remata, a respecto dos libros:" É significativo para min que, nunha das últimas manifestacións de protesta que houbo en Tailandia contra a ditadura militar, os estudantes ensinaban en alto á policía exemplares do 1984 de Orwell. Foi moi revelador. Un mundo sen libros nin librerías sería un pesadelo. As librerías son para min un refuxio de náufragos, mais un espazo de esperanza. O día en que as cidades non teñan librerías, que espero que non pase aínda que xa hai moitos lugares que carecen delas, sería terrible".






luns, 19 de setembro de 2016

Os últimos dos White Raven


No 2015 a International Youth Library de Munich recolle na súa listaxe de libros destacados incluía O meu pesadelo favorito de María Solar que xa fora premio Lazarillo e, tamén, Ícaro de Federico Delicado que xa recibira o VII Premio Iinternacional Compostela de Álbum Ilustrado. Galaxia e Kalandraka están, unha vez máis de noraboa.

luns, 12 de setembro de 2016

domingo, 11 de setembro de 2016

Premios e seleccións

Algunha vez teremos que volver os ollos a Latinoamérica e ver os premios e seleccións da Fundación Cuatrogatos.
Así o contan: 
Cada ano, despois de ler, analisar e discutir unha ampla e representativa mostra de libros en español para nenos/as e mozas/os, publicados por pequenas e grandes editoriais de Iberoamérica e Estados Unidos, un comité de lectores realiza a selección dos títulos ganadores do Premio Fundación Cuatrogatos. Trátase de 20 libros altamente recomendados polos seus valores literarios e plásticos, que a xuízo de institución merecen ter a maior difusión.  
No enlace, ademais dos 20 ganadores inclúense os finalistas. Atentos sempre á mellor literatura en español, á que a rapazada galega accede sen dificultade, pero tendo en conta que os ollos que len teñen querencia polo propio, de maneira que veremos moito libro publicado en Sudamérica e darémonos conta de que coñecemos outras obras que nós tamén teriamos incluído.

venres, 9 de setembro de 2016

Bibliotecas virtuais


Unha nova acerca das mellores bibliotecas virtuais (disque), fainos pensar no que estas significan, de como nos achegan a información a calquera lugar do mundo (conectado) facilitando así o acceso a través das bibliotecas reais.
Entre elas, atopamos a Europeana (á que ademais podemos acceder en catalán, ¡canta aprendizaxe nos ofrecen se estiveramos dispostos a aprender), a Biblioteca Digital Hispánica, a Biblioteca Digital Mundial (unha iniciativa da Biblioteca do Congreso de Estados Unidos e a UNESCO, creada en 2009), a Biblioteca Virtual Miguel de Cervantes,... 
E sempre teremos a man Galiciana, a carón das demais.


mércores, 7 de setembro de 2016

Novos e vellos papeis para bibliotecas

A biblioteca Ánxel Casal é un bo exemplo do que nos conta unha nova chegada desde California. Nela fálase das bibliotecas como santuarios para os indixentes, nos que ademais de fomentar a lectura e a cultura, de facilitar o acceso a internet, brindan servizos e asistencia a persoas en dificultade... "porque ao chegar o día, ademais dun lugar onde escapar das inclemencias do tempo, necesitan un espazo onde acceder a internet e comunicarse, cargar o teléfono móbil, aprender a facer un currículum"...   
Non, creo que na Ánxel Casal se limitan a facilitar o emplazamento perto de Cáritas e do aparcamento de buses no que moitos fan noite, un lugar no que acollerse e ler ou introducirse nas pantallas, atendidos sempre con respecto e agarimo. Alí os están, nos ordenadores xogando ou escribindo corrreos ao lado dos peregrinos e dos rapaces que acaban de ser expulsados do sistema educativo, descansando nos sofás... igual que os vira (hai a tantos anos!) nas igrexas londinenses, ocupadas por xente que alí se cobixaba e moitas veces escoitando concertos musicais que lles achegaban a cultura e a arte que tamén están nas bibliotecas.
Se na antigüidade, as bibliotecas eran espazos reservados para sabios e eruditos que gardaban e preservaban o coñecemento, como un tesouro; na actualidade, han de brindar servizos en función das necesidades de todos os seus veciños.
A IFLA acaba de realizar a 82 Conferencia Internacional en Ohio o pasado agosto, e nela declaran a necesidade de asumir o novo papel que lles corresponde ás bibliotecas nesta sociedade en pleno cambio e afectada pola crise.



martes, 6 de setembro de 2016

Lista de libros para o verán, para o outono... para calquera tempo

                                                                               Cartel de Bibliotecas Escolares de Galicia curso 2015/16
Hai un tempo Obama fixo pública a súa lista de libros para o verán.
Antes, fixera o mesmo coa súa listra de músicas.
As bibliotecas escolares de Galicia, fan algo así cando publicitan as recomendacións de libros de cada unha das bibliotecas da rede.
Agora, chega setembro cos días acortándose, anticipando o outono. Tempo de lecturas. Tempo de comentar o que se leu no verán e de ir adiantando o que leremos na estación, porque un libro sempre anda con nós, no bolso, sobre a mesiña de noite,... calquera lugar é bo para atopalo e sumerxirnos no pracer de ler por ler.
A miña lista de lecturas farase día a día, seleccionando entre o publicado en galego para pequenos e non tanto; desde o adianto do outono literario de Xerais ata as novidades de Galaxia,pasando polas de Baía, Embora, Kalandraka, OQO, Hércules, Bolanda, Linteo, Nova Galicia, Obradoiro, Tambre, Sotelo Blanco... e todas as que quedan no tinteiro.
 Diso darei noticia.

luns, 5 de setembro de 2016

Lectura e relato



Nunha nova, que tiña a súa orixe nun país latinomericano, aparecía algo que nos pode facer pensar (se é que queremos). Dicía un escritor do que non lembro o nome, algo así como que a lectura non está só relacionada coa didáctica e o académico, que é o pilar fundamental da educación, e ademais, que a través da lectura e da literatura ensínase o relato da nación, cando se le a produción intelectual do país en diferentes épocas. 
Xa o dixera Teresa Colomer, cando escribía sobre o canon e o patrimonio cultural, pero está ben recuperalo, porque a través desa lectura progresan e camiñan ao paso debido os países... coas súas xentes. Só a educación, só a lectura nos permite falar de inclusión, só a escola constrúe cidadanía cando se empeña en facelo, en todo momento e lugar. 
O relato da nación. O relato da terra e de cada vida.   

xoves, 1 de setembro de 2016

Repasando...



Cando se fala de crear o hábito da lectura, todas as persoas expertas coinciden nas súas afirmacións.
   Que ha de ser unha atracción, non unha imposición.
   Que se ha de comezar léndolles, coma se foramos traballadores por conta allea. Como lerlles eses contos, como recitar esas poesías, como traballar a xestuailidade e os tonos de voz, como facela o máis expresiva posible, como ir contando con eles para que repitan determinadas frases ou nos apoien con determinados xestos... xa é outro cantar que irá desde a experiencia ata a asistencia a algún que outro obradoiro onde adquirir técnicas da narración oral.
   Que cando comezan a ler podemos facelo á par, compartindo diálogos ou alternando páxinas.
   Que temos que escoller os seus libros tendo en conta a istoria e a maneira de contala, as ilustracións e a tipografía.
   Que hai que preguntarlles para ir coñecendo os seus gustos e así ir reforzando o seu interese con novos libros que abunden nesa temática; logo trataremos de abrirlle portas, de ir ampliando o seu espectro.
   Tentaremos que asocien a lectura a gratificacións e bos momentos.