mércores, 30 de novembro de 2022

Premio Compostela de álbum ilustrado

O Premio Internacional Compostela de álbum ilustrado 2022 é Esperando o amencer de Fabiola Anchorena.

Este premio convocado polo concello de Santiago e a editorial Kalandraka é un dos máis prestixiosos a nivel internacional e ofrécenos, cada ano, un novo título imprescindible. O deste ano está dedicado a "todas aquelas persoas que aman os animais e protexen os seus fogares". Sobre fondo negro, falan os animais "Hai moito tempo que non vmeos o amencer", poñémonos a temblar, será o final dos tempos?, seica tampouco ven a lúa nin senten chover... todos van na procura da luz da mañá (camiñando, voando, saltando, nadando; facendo os ruídos que corresponden a cada  un deles), na busca do sol atopan outra luz moi poderosa: o lume. Que vai pasar?

Un libro necesario para apreciar o noso mundo e defendelo. Di a autora que o proxecto naceu do medo, a incerteza e a angustia que sentiu en 2019 cando a Amazonia ardía a causa dun dos peores incendios dos últimos anos. Tamén conta que en 2021, o Xeneral Sherman -unha seguoia xigantes de máis de 80 metros de altura que pode ter máis de 2000 anos foi envolta en mantas de papel platino para ser protexida dos incensios forestais que cercaban o parque nacional no que estaba... O medo ao lume, agravado polo cambio climático e a tolería dos intereses monetarios faise presente nesta historia que busca a saída da noite.

 

domingo, 27 de novembro de 2022

Xestas olímpicas. Escolma de relatos heroicos no mundo de deporte

Xestas olímpicas. Escolma de relatos heroicos no mndo de deporte está escrito por Héctor Cajaraville e ilustrado por Toni Seijas, publicado por Xerais na colección Seica.

Así se presenta: "Desde que en 1896 se celebraron as primeiras olimpíadas modernas, podemos atopar en todas elas historias de a cabalo entre a realidade e a lenda, fazañas prodixiosas que elevan a quen as protagonizaron á categoría de heroes e heroínas con letras maiúsculas, polos logros acadados ou porque as súas proezas abrían camiños antes inconcibibles.O elemento en común dos relatos que conforman estas Xestas olímpicas é o esforzo, ás veces sobrehumano, por superar unha marca, unha altura, unha distancia... pero sobre todo por superarse a si mesmos e a si mesmas. E por servir de inspiración e estímulo á xente nova que encontra no deporte o seu divertimento, a súa afección, a súa paixón... Ou, por que non, o seu modo de vida."

Un deses libros que xogan coa divulgación e ao tempo relatan de maneira que o interese non decaia en nigún momento. O mundo do deporte, tan afastado case sempre da edicion para rapazada en galego, chega así a encher un oco que pedía contido. Historias moi diversas cun punto en común, das que sempre apredemos algo e que poden dar para falar, e non pouco.


mércores, 23 de novembro de 2022

Tradución dunha novela xuvenil

A cegadora luz de dúas estrelas vermellas. O caso dos cadernos de Víktor e Nadia de Davide Morosonoto, publicado por Sushi Books e traducido por Moisés Barcia. Ao meu entender trátase dunha historia moi fantástica pero situada nun relato realista, a II Guerra Mundial, os alemáns invadindo Rusia, os pais traballando no museo Ermitage tentando salvar as obra e os dous xemelgos enviados nun tren a un lugar máis seguro. Pero as cousas non suceden como deberían, o pai é enviado á fronte, ea eles dous sepáranos en trens diferentes, o neno prometera non separarse da irmá así que todo o libro é a busca da rapaza que, por outro lado, resulta tan valente e arriscada como el; sabe que a vai buscar e fai todo o posible por poñerllo doado, pero a aventura conta on demasiado azar e unha dose demasiado alta de casualidades e imaxinación imposible. Ben é certo que, moitas veces, pensar sen restricións pode atopar solucións que a ninguén fóra da rapazada lle pasarían pola cabeza. Todo o relato, ao que accedemos a través dos cadernos diario que eles escriben recollen as anotacións do comisario político de tan estrito resulta cómico.

Así fala del Ramón Nicolás: 

"Morosinotto é quen de idear un argumento verdadeiramente apaixonante nucleado por volta das vivencias, contadas en primeira persoa, de dous xemelgos -Víktor e Nadia- que son obrigados a saír de Leningrado, a súa cidade natal, con apenas doce anos, diante do previsible ataque e cerco que as tropas hitlerianas someterán á cidade no seu avance cara a Moscova. Articulado a xeito de diario -en primeiro lugar compartido polos dous irmáns e logo presentado individualmente mercé uns cadernos que o pai deles conseguira darlles case como derradeiro legado- cóntasenos a obrigada fuxida de ambos os dous en tren cara a destinos incertos que se bifurcarán, feito que actúa como motivo central da historia pois na vontade dos xemelgos estará sempre volver xuntarse. Non faltan elementos de filiación aventureira, que conviven con outros, claro é, como son o amor ou as consecuencias dos conflitos bélicos nun pano de fondo histórico, alén dun fío argumental que revela as consecuencias de actos entendidos como de alta traizón para o réxime soviético en tempos de guerra. Asuntos, todos eles e ao meu xuízo, contidos en pasaxes moi ben documentadas e inspiradas nas peripecias, algunhas probablemente reais e outras resultado da fabulación do autor, que cada un dos irmáns protagoniza, onde o perfil de Víktor estará sempre dominado pola asunción do ideal comunista e da solidariedade cos demais e o de Nadia marcado, igualmente, pola resistencia e a afouteza.

Por se non abondase aparece unha terceira voz, un verdadeiro achado, que é a do Coronoel Smirnoz, a quen lle legaron todos os cadernos desde o chamado Comisariado do Pobo para Asuntos Internos, que analizará politicamente con apuntamentos realizados á marxe, na procura de ditar unha sentenza aos dous protagonistas por mor das responsabilidades que, na súa aventura, puidesen incorrer.

Extraordinario é, tamén cómpre afirmalo, o traballo de edición levado a cabo neste libro, publicado a varias tintas para recoñecer facilmente a voz de Víktor e Nadia e que se acompaña, como se dixo cos apuntamentos manuscritos que sobre os cadernos realiza o devandito Coronel Smirnov, ademais de incluír fotografías, mapas e outros documentos incorporados aos cadernos."

 

luns, 21 de novembro de 2022

Unha versión que pode rematar en serie

As aloucadas historias dos Monki, dísenos, que é unha adaptación, para primeiros lectores do libro The Peterpin Hale, escrito pola xornalista americana Lucretia Peabody, publicado por primeira vez en 1867 e reeditado en 1960. Agora aparece escrito por Paula Merlán e ilustrado por Blanca Millán e publicado por Triqueta verde. Dísenos, tamén, que vai dirixido a primeiros lectores para favorecer o desenvolvemento do pensamento. Ben, pode lerse a partir de seis anos ben cumpridos, para que o lectorado poda ir seguindo a historia cos nonsenses dunha familia do máis inocente que, a verdade, non pensa moito (de aí debe vir a necesidade de desenvolver a pensamento e propoñernos facelo a través dos libros). Menos mal que a familia de monos conta sempre co asesoramento da porca Musa que lles axuda a entrar en razón.

Moita, moita ilustración para animar a lectura e deterse na imaxe, anacos de cómic para variar o formato e algunha que outra risa, seguro!

sábado, 19 de novembro de 2022

Libros para peques

As pombas de Bastián de María Canosa e ilustrado por Noemí López, está na colección Merlín, a partir de nove anos.

Da presentación editorial: "Desde a fiestra da súa casa, Minia observa todos os días como un home lles dá de comer ás pombas da rúa. As aves semellan ser as súas únicas amigas, mais a rapaza intúe que aquel home agocha unha maxia especial tras a soidade en que semella vivir. Por iso a nena toma unha decisión: achegarse a el. A partir do primeiro encontro prenderá neles a ilusión que vai alumear unha fermosa amizade." 

Un libro que pertence ao imaxinario de María Canosa, ese da fantasía total integrada nunha historia que podería ser realista, a da relación entre xeracións, entre as nenas e os maiores; as historias de soños sen límite porque soñar non ten cancelas e todo cabe nun soño.

As ilustracións de Noemí López son especiais, porque continúan no seu estilo curvilíneo e volumétrico pero están suavizadas, as cores son pastel ou case, a nena é unha nena recoñecible coa roupiña que corresponde e a expresión precisa, as pombas son case de deseño e non sei a que agardan os nosos ceramistas para pasalas ao barro... Eu quédome coa imaxe da biblioteca, unha fermosura que debe permanecer máis alá da historia. E con ese final magnífico que lle dá sentido a toda a historia!

mércores, 16 de novembro de 2022

ENGAIOLARTE ENGAIOLARTE... estamos dispostas a deixarnos engaiolar

 

De Engaiolarte están chegando libros para prelectores/as. Libros de pastas e follas duras con fiestras e solapas, libros troquelados... Traducións, pero benvidas sexan se non hai produción aquí. Benvidas sexan para cosneguir que as crianzas se acvheguen ao noso.

Ogallá teñan sorte e consiguan engaiolar a un grupo o máis amplo posible, ogallá!

Eu acabo de atopar libros como Aprende opostos,  Aprende animais, Aprende a durmir, A selva, O meu primeiro diccionario,  1 2 3 contando, Mundo papel cativos na selva, Mundo papel cativos no océano... ou xogos como O meu primeiro puzzle.

Mirade nos vídeos

luns, 14 de novembro de 2022

Álbum espectacular

Rizos de ouro e os tres osos de Olivier Douzou, traducido por Xosé Ballesterose publicado por Kalandraka é unha pequena xoia. Un deses libros que che vai gustar ter, mirar e mirar, non desfacerte del proqeu se trata dunha "versión moderna e innovadora do conto clásico “Rizos de Ouro e os tres osos”, cargada de humor e creatividade". Sobre todo de orixinalidade. Unha maneira distinta de contar a historia e, sobre todo de ilustrala traballando unicamente con catro cores: negro, branco, vermello e amarelo; con figuras xeométricas e coa vangarda por bandeira. Repeticiñons en todos os códigos nun libro espectacular. Non o perdades!

 

 

mércores, 9 de novembro de 2022

Un libro solidario: "Soños de Cajamarca" de Antela editorial

Un libro solidario: "Soños de Cajamarca" de Antela editorial conta con textos dos seuintes autores e autoras: An Alfaya, Miguel Ángel Alonso, Rebeca Álvarez, Concha Blanco, María Canosa, Paula Carballeira, Ramón Caride, Xavier Estévez, Antonio M. Fraga, Antonio García Teijeiro, Carlos Labraña, Iria Misa, Pere Tobaruela e Antía Yáñez. A portada e o marcalecturas é de de Iván R. 

Dende a poesía de Miguel Ángel Alonso, Concha Blanco, Ramón Caride e Antonio García Teijeiro, o teatro de Carlos Labraña e as narracións dos demais que se moven maioritariamente no mundo da fantasía. 

Como mostra, un petisco de Caride:

"O libro

É un paralelepípedo 

-palabra ben rara, 

quen a inventaría?-

con mil follas brancas, 

unha riba doutra,

por elas camiñan

letras en rigleiras, 

coma formiguiñas 

carrexando historias."

Así se presenta: "Soños de Cajamarca reúne nun só volume catorce relatos de Literatura infantil e xuvenil obra de destacados autores do noso panorama nacional. A través das súas verbas coñeceremos historias fantásticas que farán voar a nosa imaxinación á vez que alentan as ilusións de centos de nenas e nenos que residen en apartadas rexións dos Andes, no Perú. Porque este proxecto colectivo nace con alma solidaria: apoiar o traballo que a ONG Aulas Abiertas está a levar a cabo no país andino a través da cesión de tódolos beneficios que os escritores participantes perciban por esta obra."

luns, 7 de novembro de 2022

De loitas silenciosas

O noso recuncho de Marina Núñez e Avi Ofer publicado en Triqueta Verde. Sobre unhas ilustracións de lapis e aguadas cóntase a historia dunha nena que observa o lugar de xogo e aventuras do barrio (de todos e ninguén) cheo das vellas experiencias, o sitio onde todo era posible. Saben que vai ser destruído, que vai ser tomado, mentres tanto xogan e unha nena planta sementes (ela soa), logo vanse apuntando máis que queren coidar do recuncho que bos momentos lles fixera pasar. Cando chegan as máquinas, eles permanecen e ao non atender a chamada das familias, elas veñen e únense, daquela o espírito do lugar e todas as historias xurdenn con forza, todos se poñen a coidalo e as máquinas han de irse desconcertadas. Ninguén os vai mover de aquí.

Así se presenta: "Hoxe no barrio acordaron cunha mala nova: o recuncho onde os nenos e as nenas brincan cada tarde vai desaparecer moi pronto. Onde continuarán todas as súas historias? Van poder facer algo para salvalo? 

Esta historia ocorre en lugar moi especial, un espazo verde onde todo é posible no medio dunha gran cidade. Cando os nenos e nenas descobren que este recuncho no que viviron tantas aventuras vai desaparecer, empezan a coidalo como nunca e a soñar en todo o que podería suceder alí se non fóra a chegar pronto o seu fin. Cando o día temido chega, deciden plantarlle cara ás máquinas que ameazan con acabar co espazo e únense para protexer o lugar no que tantos bos momentos pasaron. Só xuntos poderán salvar este recuncho tan especial, co apoio dos seus familiares e de toda a veciñanza.

Trátase dunha historia que ten lugar nun escenario moi próximo aos nenos e nenas, o lugar no que pasan as tardes xogando, inventando, imaxinando outros mundos. A historia móstranos un exemplo da forza que podemos chegar a ter cando traballamos xuntos. Cóntanos unha historia de loita polos espazos cheos de vida que quedan nas cidades e móstranos a importancia de lugares que sexan para as persoas que conforman a nosa comunidade. Consideramos que é un tema en grao sumo actual, xa que nestes tempos puidemos ver como especialmente as necesidades da infancia tíñanse totalmente esquecidas."

venres, 4 de novembro de 2022

Bárbaras! Unha achega desenfadada á menstruación para adolescentes divers*s (e non só)

Bárbaras! Unha achega desenfadada á menstruación para adolescentes divers*s (e non só) de María Reimóndez aparece na colección Seica de Xerais con ilustracións de Alicia Rocha

Preséntase así: "Por incrible que pareza, falar da menstruación segue sendo complicado e mesmo controvertido. Un proceso corporal e cultural que afecta nalgún momento da vida a máis da metade da poboación humana non debería ser un tema fundamental de reflexión? Cun enfoque desenfadado e co obxectivo de facernos reflexionar, Bárbaras! utiliza a menstruación como vía de entrada para achegarnos unha gran diversidade de temas: os corpos, o sexismo, a ecoloxía, o racismo, a transfobia. Porque, ao final, falar da regra é falar do mundo enteiro e, en particular, de tantas Bárbaras! que se negan a seguir os ditados e que, coa súa rebeldía, crean un mundo mellor para tantas outras."

A autora vai percorrendo unha presentación, o apartado Muller (corpos e reprodución, categorías e privilexios...), Do espectáculo ás fases da lúa (hormonas, saúde, dispositivos...), O sangue non mancha (xenitalidade, desexo, hixiene...) para rematar con Bárbaras. Todos e cada un dos textos busca a reflexión e a ruptura de prexuízos, o desenmascaramento das mentiras grandes e pequenas para ir atopando camiños máis conscientes. Xogando coas cores, as preguntas ao lectorado e as otas explicativas, Bárbaras vai resultar un texto necesario para o traballo con adolescente e adultas.

martes, 1 de novembro de 2022

Unha obra sobre a perda da lingua e unha novela xuvenil na colección Fóra de Xogo

Sangue no dron é unha novela xuvenil escrita por Ignacio Vidal Portabales e publicada por Xerais. Unha distopía, situada no noso mundo (esa Cidade das Campás que non deixa de ser unha Compostela descoñecida) e protagonizada por un mozo que deseña e manexa drons, que loita nun xogo inmundo con outros dous, que está namorado dunha moza e só acepta o xogo por salvala pero... a Ditadura Privilexiada Bélica non perdoa, non comprende, non está disposta a dar nin media oportunidade. Ela aproveita todo, incluso aos disidentes, como toda boa ditadura. 

O país da choiva, publicado por Antela editorial, está escrito por Miguel Anxo Alonso Diz e ilustrado por Xosé Tomás. Preséntase así: "Esta novela infantil/xuvenil ilustrada, fala da importancia do idioma, de usalo e conservalo, e de como a nosa lingua é parte da nosa herdanza cultural como galegos. De xeito delicado e con sensibilidade aborda a problemática da perda de falantes na nosa lingua." 

Un prólogo de Fran Alonso serve de pórtico á obra  apunta ideas como esta: "Ás veces dá a impresión que hai pobos que perden a memoria. Pode un pobo perder a memoria? Se esquece o seu pasado, pode. Se esquece cal é a súa cultura, pode. Hai pobos que perden o contacto coa historia. Que perden a súa lingua. E chega un momento que non saben o que son. Por que? Porque non saben o que foron." Cando un pobo perde a memoria, igual que unha avoa, acabas por non saber quen es, deixas de ser ti; di Fran. E tamén, afirma que a lingua forma parte da nosa memoria porque é unha boa parte do que fomos, do que somos e di que seremos.

Miguel Anxo cóntanos unha historia, a do pobo que mentres dorme nunha noite de chuvia perde a súa lingua, só aqueles que non durmiron a lembran, só eles cos súas bágoas son quen de devolver as palabras primixenias e xa non terán medo de pechar os oloos. Mentres tanto as ilustracións traerannos un mundo case submarino no que os peixes nadan as rúas: unha fermosa imaxe.

Conta con material didáctico sobre o libro, no seguinte enlace.