xoves, 29 de decembro de 2016

Libros que recrean clásicos


Feliz lobo. O lobiño feroz, da autoría d'El Hematocrito, con ilustracións de Alberto Vázquez. 
Unha nova obra sobre o lobo, ese personaxe unido a Carapuchiña por lazos indelebles. Agora trátase dun lobo bo e amable ao que nin sequera seu tío (que ten ese encargo) consegue converter en feroz. O que a el lle gusta é levarse ben con todo o mundo e facer doces...  ata crear unha pastelaría e endulzar a vida da nai e o tío: o peor é que os pasteis engordan!
Unha historia escrita tal como se camiña, de maneira limpa e divertida. Unha historia que nos trae un autor... que o é de varios blogues humoristicos de éxito e continúa e anda espallándose por twitter, colaborando con revistas e programas de tv pero tamén é mestre de infantil, e así se pon a inventar cousas para enredalos, xoga cos clásicos para crear humor partindo das cousas que coñecen os lectores (Lobo, carapuchiña, os tres porquiños... ) e comenta, que cando traballas con clásicos... xa non tes que presentalos, xa teñen as referencias e entran na historia con facilidade captando á primeira o divertido das situacións; el que coñece os seus gustos dos pequenos e o seu sentido do humor, afirma que se trata de “un público esixente e con tanta enerxía que che obriga a estar sempre esperto e buscando cousas interesantes e curiosas que contar”...
É traducido por Anaír Rodríguez (aínda que o auitor é da Coruña) e as ilustracións contan cun estilo que se conserva ao longo do relato, lembrando os grandes ilustradores que o foron da grandes escritores como Ronald Dahl... 
Alberto Vázquez ven do cómic e ben que se nota, a ilustración pode ocupar as dúas páxinas pero tamén aparecer dentro dun círculo (coma un obxectivo que achega a imaxe que apenas ocupa un anaco de páxina), poden aparecer dúas ilustracións nunha mesma páxina separadas unicamente co espazo en branco ou catro imaxes a modo de viñetas (pero sen separación, agás o branco) nunha mesma páxina e na outra unha imaxe total, pode aparecer unha imaxe  á maneira instrutiva como na receita da torta (cos ingredientes, os verbos que hai que utilizar e a imaxe que os representa, os tempos escritos e mostrando, o lobiño traballando... estamos, polo tanto, ante un ilustrador que xoga moito, experimentando con moitos tipos de tamaño e colocación diferente da ilustracións e incluso colocando o texto sobre a imaxe, acompáñaa ou suplíndoa...

Ningún comentario:

Publicar un comentario