Cando se cumpren cen anos do nacemento de Antonio Buero Vallejo, habería que lembrar aquel manifesto asinado por el que se titulaba "Sen os libros nada somos", no que se recollían apuntes como estes: "Os pobos que aspiran a culturizarse han de consolidar a súa rede de Bibliotecas Públicas", "Somos persoas porque lemos e serémolo cada vez máis se non pasamos día sen lectura. E o mundo no que vivimos o é porque os libros o refliten", "As bibliotecas espérannos sempre; os seus estantes resérvannos non só auténticos praceres, senón boa parte da nosa verdadeira madurez. Quen, que o comprenda, querería resistirse a tan limpa chamada?"
Este dramaturgo que foi premio Lope de Vega e Premio Cervantes; este escritor que sendo case un neno viu como fusilaban a seu pai, que foi el mesmo condenado a morte no 1939, en prisión ata o 1946, alí realizou un retrato de Miguel Hernández e dedicouse ao debuxo e a narrativa ata centrarse na dramaturxia. En 1967 estrea El tragaluz, a primeira obra de teatro na que se fai unha referencia directa á Guerra Civil.
Compromisa e escrita.
Dramaturxia e crítica social.
Ningún comentario:
Publicar un comentario