O último deles, Detrás dos perdidos, da autoría do xornalista e poeta Pedro Rielo acaba de saír do forno, en edicións Embora.
Di así a presentación editorial: "A piques de empezar o verán de 1986, Fran, un rapaz de quince anos, vese obrigado a pasar o verán na aldea dos avós en Caldarcos, o que el denomina a aldea máis fría do mundo, o máis semellante que coñecía ao Oeste" Quixera quedar en Pontevedra, preto do mar e da rapaza que anda a interesarlle e que deixou caer case un convite a pasar tempo xuntos, pero non, debe ir cos pais e a irmá pequena á Terra Cha luguesa. Ten medo a aburrirse e a ter que estudar as matemáticas que lle quedaron para setembro, pero, o mellor do verán serán os encontros cun par de rapaces que xa non lembra, co sancristán e co mundo da avoa e da casa onde segue a lembranza dese guerrilleiro que alí se resgardou pola mediación do avó pero que decidiu un día irse coa muller a feiras e mercados vestido de branco como se de verdade chegara de Cuba. Ese Caldarcos que máis que un recanto xeográfico é un estado de ánimo. Alí, no medio dese realismo marabilloso a avoa ponlle a comida e fala co avó morto e acompaña o Grupo dos Perdidos nas noites de lúa chea axudándolles a cumprir as súas promesas e resolver problemas. por iso, o rapaz acaba confesando que "aquel verán no salvaxe Oeste de casas con tellados de lousa, baiucas, e de praias soñadas, foi a semente corsaria de todo" porque entre o que viu, o que escoitou e soñou a fantasía abriuse para sempre.Unha novela na que o autor deixa a pegada da súa maneira de ver mundo ou de contalo, con riqueza de verbas que poden adquirir o lirismo ou a metáfora case absurda, as múltiples referencias ao mundo da literatura infantil clásica e situala nese xogo de far west que non deixa de ser o país que habitamos.
A convocatoria dos premios que tamén foi ganada por An Alfaya na convocatoria anterior con O home de negro. Na primeira convocatoria resultou ganadora Brian, o chinés de David Vázquez.
