* Non penses no lector da túa novela.
Os rostros son anónimos. Os gustos, infinitos. O público variado. Pensa en ti mesmo, no neno ou o mozo que levas dentro, no que che gustaría ler. Se es honesto contigo mesmo, se gozas escribindo unha historia, é probable que o lector tamén a goce. A enerxía transmítese, e un bo libro é o mellor dos transmisores.
* Fíate sempre do teu instinto.
Non dubides máis do necesario e toma decisións rápidas. Unha novela ten mil camiños. Escolle o que máis sintas como bo para ti, non para a galería nin te preguntes se é o que a xente espera. Sé fiel á túa ética e mantén os teus principios como bandeira.
* Escribe como fales.
Non pretendas ser o que non es. Narra de forma sinxela e comprensible. Sé breve. Que poidas xustificar cada capítulo, cada páxina, cada parágrafo, cada palabra empregada. Nunca poñas palla nin alongues as cousas innecesariamente. Es un contador de historias. Se queres impresionar a un lector novo, sentirte mozo, pola contra parecerás impostado e el notarao.
* Os nenos e os mozos son o público máis difícil.
Non finxen. Din o que pensan. Son duros. Para chegar ao seu corazón e á súa mente debes espirte animicamente e quitarlle todo vestixio adulto. Non busques moralinas nas túas novelas, non eduques, non pretendas que aprendan senón que pensen.
* Nunha novela xuvenil, o primeiro capítulo ha de atrapar ao lector e non soltalo xa.
Despois, nas 25 primeiras páxinas has de mergullalo na historia ata ser un con ela. Pero lembra que tes todo un libro para describir aos teus personaxes, non os queimes na primeira páxina dicindo como son e furtando ao lector o pracer de imaxinalos. Ama aínda máis aos teus personaxes secundarios e lembra que teñen menos oportunidades de brillar.
* O que digan dous personaxes dialogando, que non o conte o narrador narrando.
A xente fala, exprésase, e os sentimentos flúen a través desas palabras e os xestos que as acompañan. Unha novela con extensos mazacotes de narrativa cáeselles das mans. Os datos aburren. Ti has de dominar a historia, es Deus, pero ao lector dálle só o necesario. O mundo de hoxe é pura vertixe.
* A perfección non existe. O instinto si.
Prepara un guión previo antes, minuciosamente, no que apareza todo o esqueleto da novela e a base dos diálogos. Despois escribe o máis rápido que poidas, todos os días. Leva o ritmo. Non corrixas máis do necesario (e se é posible, nin iso): vas arrefriar a túa obra. Vomítaa e déixaa quente e viva. Os artistas mediocres seguen as normas. Os inquietos rómpenas.
* Os teus editores tentarán mellorar a túa novela.
Se estás seguro do que escribiches, non cambies. Eles poñen o diñeiro, si, pero o nome da portada é o teu. Non te deixes manipular porque unha boa novela xuvenil non é manipulable, sobre todo polo público ao que vai dirixida. Loita contra a implacable censura que se exerce nos libros para nenos e novos.
* A arte non se mide polo que che pagan por facelo, senón polo que sentes ao facelo.
Non sexas un mercenario. Non penses no diñeiro nin o premio que queres gañar, foxe do éxito ou o halago fácil. Pasa das infames redes sociais cheas de depredadores que non son máis que parásitos improductivos. Escribe só a historia que queiras escribir e pensa que é imposible gustar a todo o mundo.
* E para rematar, a etiqueta de xuvenil é un termo en grao sumo impreciso, un cul-de-sac ambiguo.
Un libro xuvenil ha de estar protagonizado por un mozo entre 15 e 18 anos? Moby Dick ou Gulliver no seu día foron grandes novelas para todos os público, a segunda mesmo deostada. Hoxe son clásicos para nenos e novos. Como diría alguén, unha boa novela xuvenil é a que pode ler calquera persoa á que lle guste, simplemente, a boa literatura.
Ningún comentario:
Publicar un comentario