"Memorajoj de kampara knabo", o libro de Neira Vilas en esperanto

O filólogo, profesor, poeta e tradutor de esperanto vigués Suso Moinhos acaba de publicar a versión de "Memorias dun neno labrego" na editorial Mondial, a más importante entre los autores de esta lengua universa, que está ubicada en Nueva York. "Memorajoj de kampara knabo", é o título en esperanto. 

Foi prologada polo presidente da Asociación Universal de Esperanto (UEA), Mark Fettes e incluída na serie "Oriente-Ocidente" da literatura mundial, que organiza a UEA e un dos seus exemplares irá a parar á biblioteca da UNESCO. 

Nesta edición recupéranse as ilustracións de Díaz Pardo.

Neira Vilas segue a darnos estas alegrías!

Opinións sobre a lectura

Pedro G. Cuartango:

"Cando c omezo a percorrer o derradeiro tramo da miña vida, doume conta da gran influencia que tivo nqa miña persoalidade a lectura de certos autores. O que contaban axudoume a descobrir a complexidade do mundo. Pero sobre todo puxo diante dos meus ollos verdades como que a apariencia á case sempre enganosa e que mirar resulta algo moito  máis importante ca ver.

Cando un remata un bo libro xa non é mesmo que cando empezou a ler a súa primeira páxina porque a boa literatura ilumínanos, transfigúranos ao mostrarnos unha especie de cara oculta da realidade á que non podemos acceder polas limitacións que determinan a nosa vida.

Cuando releo a Iliada, un dos meus textos favoritos, sempre penso que a naturaleza humana cambiou moi pouco desde Homero porque os sentimientos dos heroes da narración son os mesmos que podería expresar hoxe calquera home contemporáneo.
Ler é o máis semellante a vivir. E a boa literatura ten a virtualidade de transportarnos a mundos afastados e descoñecidos aos que podemos acceder polo milagre da letra impresa".

Artigo publicado en Levante. El mercantil valenciano.

Exposicións sobre mulleres nas bliotecas da UDC

Dende o ano 2013, e con motivo da celebración do Día Internacional da Muller, a Oficina para a Igualdade de Xénero da Universidade da Coruña (UDC) organiza a exposición bibliográfica colectiva Mulleres nas Bibliotecas da UDC.
O obxectivo de cada unha destas mostras é rendir homenaxe a todas as mulleres que traballaron e traballan nos campos da ciencia, a cultura, a tecnoloxía ou a arte. Cada ano, estas exposicións exhíbense nalgunhas das bibliotecas da UDC e, ao tempo que se presentaban os paneis con algúns datos sobre as súas vidas, seleccionábanse libros ou artígos escritos por elas ou sobre elas. Como complemento a todo este material, facilitábase información interactiva a través das páxinas web das bibliotecas, aotempo que se realizaba algunha actividade complementaria.
Máis información na páxina de onde se tomou a información, que pretenda dar a coñecer algún recurso máis arredor desta temática, e abrir a posibilidade de préstamo a outras institucións.

De autores: Diego Ameixeirass revisar

 

Escritor de novela negra, seguidor do xénero ata o punto de homenaxear a David Goodis en A noite enriba ou traducir Colleita vermella de Dashiell Hammett.
Semella que novela negra vai xunguida a crise, a actualidade pero tamén a cidade. As súas son Santiago e Ourense, onde da man do detective Horacio Dopico, navega polas novelas Baixo mínimos e O cidadán do mes.

A novela negra debe ser a crónica social do seu tempo, ten afirmado, e demóstrao nesa escrita áxil e intelixente, con economía de palabras pero cun humor acedo. Unha escrita na que pairan atmosferas opresivas e violentas, nas que nada pode rematar ben porque non sería crible un mundo xusto despois de todo o que levamos visto. Polo tanto, non agardemos paz ou un sorriso cando pechamos o libro, senón unha certa incomodidade que nos fará buscar outro para meternos na seguinte historia.

Ameixeiras introduce elementos imaxinarios, normalmente vinculados ao nacionalismo, á beira doutros que poderían ser reais se lle quitamos algo de sangue. Un xogo de espellos, algúns máis deformados que outros, os que os detectives han de ir adiviñando todas as trampas que unha detrás doutra van cubrindo o camiño da investigación. Perdedores e matalotes, tramas inmobiliarias e financieiras... de todo e a música acomapañando a narración, ela, tan necesaria como todo o consumo.

De Tres segundos de memoria, premio Xerais 2006: "Coa única persa coa que quero marchar desta cidade é comigo mesmo, pero necesito a alguén que me acompañe para estar só". Así pode ser de contraditorio, algún dos personaxes creados por este autor traducido ao castelán, catalán, alemán e italiano e incluído na antoloxía de autores arxentinos e españois Charco negro (2013).

 

 

Beneficios da lectura (unha vez máis)

Distintos estudios comprobaron que a lectura non ó serve para mellorar o nivel cultural senón que tamén produce bens saudables, por exemplo... 

Favorece a concentración e aumenta a materia gris do cerebro

Axuda á memoria cun adestramento frecuente

Reduce o tensión, facilita a relaxación e diminúe a depresión

Entretén a mente

Reduce o alzheimer ao incrementar a forza do tecidos do cerebro

Ademais...

Aumenta o vocabulario

Mellora a oratoria (seica Cicerón afirmaba que a falar non se aprende falando senón lendo) 

Ccontribúe ao desenvolvemento da obxectividade e a toma de decisións

Axuda a atopar emprego

Favorece o éxito profesional, etc. 

E incluso poderiamos achegar que o fomento da lectura é o camiño máis rápido cara á cultura.

Hai quen dea máis?

A diferenza na literatura infantil

En Latinoamérica, literatura infantil contra a homofobia.
Sombras en el arco iris de Mónica B. Brozon é o primeiro libro onde aparece esta temática na editorial Fondo de Cultura Económica (FCE). Esta escritora mexicana conta que foi a raíz dunha nova sobre Ricki Martin e os seus fillos ao ver os comentarios dos lectores os que aparecían moitas mensaxes de odio e homofobia. Conta:  “Pareceume horrible; doume vergonza vivir nun país como este".

Constanza, a protagonista, é unha nena que sabe que seu irmán maior en un mozo, e que ambos decidiron contarlle á familia que están namorados.

A historia deixa claro que a homosexualidade non é un problema, pero a homofobia sí.
Quería que as novas xeracións viran con naturalidade algo que está aí desde sempre e "a mellor forma de facelo, é a través dunha historia, porque se ti como autor encariñas ao lector cun personaxe e lle mostras as consecuencias que ten o prexuízo, estás provocando sentimentos, e os sentimentos son máis formativos que a información"

Socorro Venegas, Coordinadora de Obras para a Infancia do FCE, opina que  “Falar aos nenos do respecto á diversidade sexual é quizás máis urxente nun mundo no que estamos tan expostos aos medios de comunicación e ás redes sociais”l.

Porque "os libros son importantes xa que constitúen o espazo simbólico no que os nenos van entendendo as representacións sociais e culturais do seu país, sociedade, escola. Se sempre se mostra a heteronormatividade, tradúcese en que iso é o deber ser. E se un neno non ten una familia como as que aparecen na revistas ou nos libros, entón algo está pasando mal comigo”, comenta un profesor universitario e activista.
Non só a homosexualidade, non só os diferentes pos de familia, tamén os desaparecidos,... todo iso está a aparecer nesta literatura que presenta situacións e modelos para todos e todas.
Noticia recollida de Verne.

Algúns videos que parten de libros

O CEIP da Ramallosa, recolle algunha destas representacións:

... para viaxar.