Cociñando... que está de moda!

Comezara Ouvirmos con aquela colección de Cociña infantil e familiar que se ía detendo en tipos de platos diferentes: Xeados, Pratos do mundo, Chocolates, Carnes, Peixes, Arroces, Menús para festas, Pastas e pizzas, Sobremesas e Bocadillos e Sandwiches. 

Desa época era tamén o libro inclusivo de Kalandraka, Nicolás cociña sen lume, da autoria de Alicia Suárez e traducido por Iago Nicolás e publicado xunto coa asociación BATA.

Pero, logo, apareceron tal como cogumelos uns e outros que van enchendo as cociñas e bibliotecas: Grandes receiras do Raposo Rufo de Daniel Viéitez e Iria Iglesias, publicadas por Edicións Embora. As receitas de Rosaura de Isabel Blanco e Luz Beloso, publicadas por Belagua.
Cociñando con bolboretas no bandullo de Diana Fernández e David Díaz, ilustrado por Iván Rodríguez e publicado por Xerais. A viaxe culinaria de Kukinhas. A volta ao mundo en 50 receitas de Elisa Kukinhas e publicado tamén por Xerais.

E seguirán...

 

 

Cando a protagonista é a lingua...

A raíña galega de Xosé Durán é a historia da lingua galega contada en primeira persoa. Publicada en Fóra de Xogo de Xerais. Nada mellor que reproducir a contracuberta:

"Nacín hai xa moitos séculos. Son a lingua galega, filla dunha poderosa raíña e duns belicosos reis que moraban no noroeste da Península Ibérica. Fun admirada en Europa e cortexada por reis, nobres e bispos. Os trobadores tanxían os seus instrumentos cantándome nos pazos e castelos, mentres os xograres alegraban as festas comigo. Mesmo os poetas de Castela, Andalucía e a Provenza devecían por min. Cos Irmandiños fun derrubar castelos de nobres opresores e coas xentes do común escorrentei os franceses cando ousaron pisar Galicia. Pero cando me deixaron de escribir, só o alento do pobo conseguiu manterme viva. Agardo contigo, que me les, recuperar os esplendorosos momentos de gloria e vivir orgullosa mil primaveras máis." 

Xosé Durán (químico, xornalista e escritor) realizou un traballo novelesco memorialístico para contar a historia de Galicia e a súa cultura a partir da lingua galega. Faino a través de dez capítulos: Quen son eu, Quen son os meus devanceiros, Como nacín eu, A miña infancia, A princesa da Gallaecia, A raíña das linguas romances, Os Séculos Escuros, O Rexurdimento, A Real Academia Galega e a Xeración Nós e Do ermo á resurrección.   

Fábulas contadas de Gonzalo Navaza con prólogo de Antonio Reigosa

 

Fábulas contadas de Gonzalo Navaza con prólogo de Antonio Reigosa e ilustracións de Orelí Pello.

Tres creadores facendo un bo traballo. 

Reigosa contextualizando esas fábulas ao logo dun percorrido pola historia da humanidade, arredor desta literatura sapiencial (como el a chama) na que se utilizan os animais para impartir leccións. Merece ser lido e non debe pasarse de longo nin de maneira apresurada. 

Navaza versificando, actualizando, recreando e galeguizando (no dicir de Reigosa). Cando hai materia de poeta e por riba ese golpe de humor e espíritu lúdico conséguese relatar cada unha destas historias de maneira tan marabillosa que fai ben el cando recomenda aprender algunha de memoria. 

Orelí Pello ilustrando con moito acerto, achegando -tal como ela mesma nos conta- as metáforas visuais e metonimias, xogando coa escala e co punto de vista así como coa iluminación e ambientación para crear o dramatismo do xénero. Engade ela contido a esas historias nun ir do tradicional ao actual ou do universal ao galego reinterpretando ese imaxinario.