Prefiro as dechocolate de Cristina Justo, ilustrado por MaríaBrenn, na colección “A igualdade conta” de Embora edicións. Dous xemelgos van nacer: unha nena e un neno,
Icía e Xiao.
Imos seguíndoos
dende a barrigola de mamá ata que cumpren seis anos. A distribución de cores,
xoguetes e expectativas por sexo, aparece unha vez máis, pero con eles non se
cumpre, porque semella que medran dándolles a contraria aos estereotipos. A
Icía gústalle correr, é moi activa, quere ser piloto de avións e, de preferir
unha cor, será a verde; Xiao é tranquilo, quere ser mestre e debuxar paxaros, a
súa cor preferida é o violeta... o mesmo pasa cos xogos da tableta, ela prefire
os de carreiras e el case prefire o de maquillaxe.
Pero, resulta
penoso e demasiado duro que a rapazada teña que seguir a enfrontarse coa
publicidade e os roles que unha parte moi conservadora da sociedade lles ten
asinados. Son boas horas da liberdade,
de que cadaquén escolla libremente e incluso poda ter un par de xemelgos sen
necesidade de alianza no dedo anular. De paso, déixase caer a necesidade de
medir o tempo dedicado ás pantallas, porque as de chocolate tamén están moi
boas. Combinar o de antes e o actual, defender unha ecoloxía a todos os niveis
que o mesmo conserve a natureza que as linguas...
Si, estamos no
tempo de facer algo para mellorar o mundo.
Ningún comentario:
Publicar un comentario