Parece unha formiga é o seu título.
"Parece unha foriga, pero é unha mancha,
é unha mancha, pero parecen pegadas,
parecen pegadas, pero son restos dunha festa, son restos dunha festa (...)"
Así comezo o xogo que continúa buscando alá no fondo das lembranzas o neno que fomos cos misterios que nnos sorprendian e os absurdos aos que lle dabamos voltas.
Porque: "Que foi antes, a orde ou a desorde?", a sombra sempre sorprendéndonos, os interrogantes facendo o que é de seu, as palabras que se van para non volver, as fábricas de letras ás que de vez en cando lle sae unha imperfecta, as dubidas acerca do que pensan os animais sobre nós, as formigas polo mundo de unha en unha ou en grupo, o arcano da identidade da formiga... De todo hai nun libro que ler e mirar, para adiviñar dun lado e outro. Para remoer :
"E, nese intre, podería sentir a noite dos minerais,
swentir os ósos da balea dende o interior.
E ver o mundo como foi hai oito mil anos,
hai dezaseis mil anos,
hai trinta e dous mil anos."
Ningún comentario:
Publicar un comentario