Álbums de ceración galega e traducidos

 
Hai que dicilo, o que máis se está publicando é álbum; a onde máis se está mirando é para os máis pequerrrechos e pequerrechas. 

A escola é un bo barómetro, a familia atende, asiste, acompaña, non perde de vista... aos escolarizados en educación infantil. Mentres as crianzas andan por preescolar pais e nais non saen do recinto escolar, acoden cada vez que se lles chama,  están prestos a botar unha man. Despois, as cousas van cambiando. Nas compras pasa igual, nas librarías sábeno e as editoriais tamén, por iso, o que máis se publica é o libro infantil dirixido ás primeiras idades.  

E así van aparecendo novas editoras que nos traen estes produtos:

A miña árbore secreta de David Pintor. A árbore que planta o avó e da que gozan diferentes xeracións; de avó a neta ata que alguén a corta para facer edificios, daquela, a nena volve acordarse do avó. A identidade, a defensa da natureza, as árbores en vez do cemento, a vida que é segada... Un ilustrador que agora crea imaxe e palabra.  

Animalalfabeto de Eva Mejuto e Nuria Díaz en Triqueta Verde. Cada animal, unha letra: a para abella, b para bolboreta... e unha pequena historia con esas letras destacadas, unhas veces rimando e outras non, pero sempre con ritmo. Unha obra ben levada: despois de presentar todas as letras, unha plana de chuvia, porque chove sobre o mundo e cando iso pasa de forma esaxerada, xa sabemos: Noé e unha arca aparecen e... "Xa que imos para un undo novo... que sexa un mundo mellor".

Mamá, de onde veñen os bebés?. De onde veñen os bebés? —pregunta unha nena. As palabras da súa nai, embarazada, convídannos a descubrir como en todas as culturas as respostas se enchen de simbolos e de poesía. Un conto escrito por Caterina Valriu e ilustrado por Toni Galmés, que celebra a diversidade da vida e que nos conecta coa natureza e co misterio." 

Publicado por Hércules para axudar a todas as nais que teñen que responder a esta pregunta, para presentarlles e ler ás súas criaturas, para abordar o tema da vida dende o principio dos tempos. Porque para unha nai embarazada, apoiarse no globo terráqueo é poder falar da vida ao completo, da biolóxica e a cultural, por iso, ten que preguntar a nena (porque quere unha resposta ao máis próximo): "-Mamá, se foses ti, a miña nai, que me dirías? -Ela está aquí dentro do meu ventre, a túa irmá". E as gardas, con bebés voando e movéndose polo espazo en branco, coma anxos nun ceo, como formas de vida na natureza...