Un par de libros divulgativos que fan serie

"As descubertas de Súper Mi", presenta, na actualidade dous títulos en galego aínda que a tradución asusta un pouco. Vexamos o texto que aparece na contraportada: "Chámome Minúsculo e, aínda que non vos son moi grande, o mundo que nos envolta non ten nin un segredo do que eu non saiba. Transfórmome en Super Mi para partir descubrilo"

Autorías: Cee Cee Mia do texto, Julie Lacomte das ilustracións e Bruno Martínez Pita da tradución; están publicados pola editorial Embora.

Os seus títulos Descubramos o corpo e Descubramos o océano, sempre guiados polo neno e axudado por unhas ilustracións moi claras que colaboran, e non pouco, coa explicación e comprensión dos contidos.

De libros e bibliotecas, de memoria histórica e franquismo.

A ladroa da biblioteca de Meirás de Eva Mejuto resultou finalista do Premio Jules Verne e agora ve a luz  na colección Fóra de Xogo de Xerais.

Un argumento anclado na historia do franquismo, na residencia de verán que certos prefostes agasallaron ao caudillo a conta do pobo. Un pazo que foi de Emilia Pardo Bazán (pasar da nobleza ao militarismo, da cultura á soberbia), unha das mellores bibliotecas da época situada na torre da Quimera, unha nena na fronteira da idade roubando libros nun dos lugares máis perigosos do mundo para universos aos que fuxir e para vingar o roubo da casa e as terras da súa familia. Polo medio os ovos de Meirás, as señoritas da Coruña buscando un lugar de privilexio ao lado de donacarme, un rapaz que descobre a súa homosexualidade e quere vivir libre, a amizade como táboa de salvación, a guerrilla cunha tía fuxida no monte loitando por un futuro digno para as próximas xeracións, unha filla de solteira, unha familia marcada polo seu republicanismo, as Misións Pedagóxicas, a biblioteca da Escola Labrega, a Sección Feminina, o mundo do revés co onte adiantado ao hoxe, co tempo parado nos reloxios e marcha atrás, os atentados contra o ditador que nunca chegaron a lograrse ata morrer de morte natural na súa cama, a arte (música e literatura) salvando aos espíritos presos... A memoria histórica, o amor polos libros, a reivindicación feminista, a homosexualidade, a parte histórica de como lle entregan o pazo, das visitas dos Franco, das idas a Santiago, a referencia ao libro de Suso de Toro e Baltar nese atentado e cámara de fotos, esa donacarme collares á que temían tando coma ao ditador, de como conseguiron Meirás, de como lles facían dar donativos aos que nada tiñan...

Libros de viaxe para infancia, tamén

Dous libros: Grandes cidades, pequenos viaxeiros. Nova York e Grandes cidades, pequenos viaxeiros.Londres. Un subtítulo: Elixe a túa propia ruta pola cidade de Londres e pola gran mazá.

Dúas mulleres: Beth Beckman (editora e fundadora do sitio web Little Kid, Big City. Ofrece recomendacións de viaxes e actividaes na súa conta de Instagram) e Holley Maher (deseñadora de papelería que permanece detrás de Wink Wink Paper Co., ademáis de ser compositora e artista musical).

Tradución de Maruxa Zahera nos libros que presentan: apuntamentos para antes de comezar a viaxe, capítulos con cada unha das aventuras que aparecen no índice e un mapa final. Publicados por Bululú.  

Na presentación editorial dise que nas obras se combina o formato de guía de viaxe cunha serie de propostas interactivas que nos transportarán ás cidades máis espectaculares do mundo. É cousa de probar!

Fab. O monstro amarelo, outra novidade de Kalandraka

Da presentación editorial  e de colleita propia:

Fab, o monstro amarelo, ergueuse un día cunha terrible dor de cabeza, unha dor que non se ía lavando a cara, facendo exercicio, deitándose á sombra dunha árbore, tomando unhas herbas, co remedio da avoa , atando a cabeza cun pano na testas, facéndose cóxegas ou cantando. No podía con el, non sabía que facer... ata que un seu amigo lle pide axuda. Daquela pon tanto empeño a sacalo do apuro no que estaba o pequeno Fib que esquece a dor de cabeza.  Porque igual a mellor maneira de esquecer a preocupacións propias é axudando aos demais nas súas adversidades, porque igual os nosos problemas non son tan graves coma os dos demais e debenos saber postergalos, porque non hai nada mellor que ter algo entre mans para non acordarse desa pequena dor que nos molesta algunha vez...

Unha historia sinxela, contada con poucas palabras e unhas ilustracións amables e moi expresivas que, con poucos trazos nos guían polo día da dor de cabeza de Fab.

A autra, Carmen Solé dedica o álbum "A David McKee e a todos os seus monstros". O creador de Elmer, desaparecido neste 2022 era un verdadeiro mestre nesa difícil arte de traballar cunha sinxeleza só aparente.

De Kalandraka: "O comedor da avoa"

 

"O comedor da avoa" de Pilar Hurtado con ilustracións de Luísa Rivera, na colección Maremar de Kalandraka.

Da presentación editorial: "Ata non hai tanto tempo os xantares familiares eran acontecementos importantes nos que á memoria familiar se unía o desfrute de diferentes manxares. O cambio da mesa dos nenos ao espazo reservado aos adultos era unha circunstancia que, dalgunha maneira, marcaba o paso á idade adulta. O comedor da avoa trasládanos a eses instantes e proponnos unha viaxe gastronómica polo mund a través dos seus olores e os seus sabores. Un fermoso conto, cuxo apéndice final recoll algúns dos pratos máis representativos de diferentes países e culturas: linguado á meunière de Francia, risotto de Italia, curry da India, ceviche mixto do Perú, pad thai de Tailandia, enchiladas de México, fideuáde do Mediterráneo, mote con "huesillos" de Chile e ramen do Xapón". 

A autora é especialista no tema culinario así que xogamos en campo amigo. A min, persoalmente, o que máis me gusta é ese momento no que cada un dos pequenos atravesa a fronteira, pasando a comer na mesa dos grandes e, polo tanto, nas cadeiras vermellas. Nese momento, sobre elas, senten que levitan e voan aos lugares onde están os produtos e as especialidades gastronómicas que van comer. De aí a viaxe polo mundo, e de fondo, as reunións familiares ao redor dos pratos da avoa, ese xantar que diferencia o domingo de calquera outro día. Na atmosfera a multiculturalidade, ese viaxar tamén co paladar polas diferentes culturas e lugares.

Un libro que daba comezo a un premio

 

As filloas de Manola de R. J. Peralta e Blanca Millán resultou ganadora da I convocatoria do Premio Alberte Quiñoi de Álbum Ilustrado 2022.

Manola chega á casa despois dun duro día de traballo; fóra chove, así que é un bo día para facer filloas.  Niso se pon. Ceará con filloas salgadas e unhas poucas doces... Ela non conta con que Neves a veciñas vai vir buscar ovos e mentres agarda por eles proba as filloas, a súa irmá Xosefina que vén ás patas,  e tamén proba filloas mentres agarda a que llas dea, o fillo Breixo que precisa leña e fai o mesmo, tal como a sbriña Tareixa que precisa cebolas, o afillado Tomé pedindo ósos para o can, a neta Branca que quere kiwis... cando Manola volve á cociña non queda amoado nin filloas... pero chaman á porta e alí están todos eles, cada un co seu prato para compartir: tortilla, cocido, churrasco, empanada e ensalada de froitas. Porque si, hai que crer que o que das se multiplica e a xente non é tan egoísta como pensabas. Un bo exemplo, para tomar nota, da man destes dous autores que acostuman ter esa mirada cara aos valores. 

Chegaba o curso con algunha novidade

 

De Kalandraka un par de álbums ilustrados centrados nos valores: a multiculturalidade na escola e na vida, a pobreza tocando coas súas mansa infancia.

Cos brazos abertos de Antonio Rubio e María Girón en tradución de Xosé Ballesteros. Porque na escola "hai cabelos durmidos e rizados, cabelos coma nube, coma o trigo, cabelos surtidor ou destrenzados. Hai colores de pel igual que o barro, colores de crecente arco da vells, colores vento, chuvia, trono, sándalo", idiomas, nomes, procedencias, relixións... e todo se resolve mirándose, soñando, voando, abrazando... formando unha magnífica espiral collidos dos hombreiros ou das mans pois cos brazos abertos aquí (sexa o lugar que sexa) agardan aos que cheguen. Unhas ilustracións que mostran esa realidade múltiple, dunha maneira moi eficaz, abrindo o abano de planos e miradas seguindo a uns nenos e nenas que nos acompaañn ao longo das páxinas mostrándose e ensinando os seus xantares e músicas. Palabras e imaxes que nos mostran un mundo DE BRAZOS ABERTOS. Así se presenta: "Un poema ilustrado un poema ilustrado, un canto por un mundo novo, igualitario e fraterno, donde todos e todas temos cabida".