O sono máis antigo de Mar Benegas e Javi Hernández, traducido por Xosé Duncan e publicado por Bululú. Un álbum en branco e negro, con tonalidades de grises e unha notas de amarelo ou azul, de vez en cando. Unha nena e unha vella. A vella xa sabemos quen é, a vella sempre é a mesma. Un diálogo entre as dúas, no que a nena pregunta e a vella contesta: Beleza é o que perdura cando deixas de sentir medo, o tempo é unha gaiola onde queredes atrapar o infinito... Nesa conversa hai moita sabiduría, da antiga, da de sempre, da que perdura, da profunda, da que axuda a vivir e a morrer, a permanecer porque igual nunca nos imos de todo, nunca rematamos de marchar, proque o tempo non é lineal senón circular.
Vale a pena entrar na páxina de Mar Benegas e dan unha volta por tanto camiño que se abre.
Bululú tamén pon en marcha unha serie de novelas para lectorado autónomo coas aventuras de Sherlock Holmes, con ilustracións de Arianna Bellucci e traducida por Maruxa Zaera. Coa presentación á que nos teñen acostumadas neste momento, de múltiples ilustracións e xogos tipográficos, con letra grande e páxinas esponxadas, con introdución de textos adoptando outros formatos... para facer máis amena a lectura, para que a rapazada quede predida dende o momento no que ve o libro na libraría...
A banda de lunares xa está na rúa. Proximamente aparecerán outros títulos, non?
Ningún comentario:
Publicar un comentario