O día que choveron gatos de Eva Mejuto resultou ser finalista do premio Merlín de literatura infantil. Aparece con ilustracións de Susana Suniaga, publicado por Xerais.
Así se presenta: "Catarina múdase desde a gran cidade a unha pequena, gris e aburrida vila, ou iso pensaba ela. Aínda por riba, o propietario da vivenda onde se instala coa súa familia é Ovidio Lema, un personaxe desprezable que se presenta ás eleccións municipais polo PAI: a plataforma antianimalista que pretende acabar cos gatos da rúa. Catarina ponse a traballar pola súa conta para boicotear a campaña, convencida de que só ela pode salvar os animais. Pero un día van chover gatos e Catarina decatarase de que unha persoa soa non pode cambiar o mundo, pero en boa compañía pode, polo menos, intentalo"
Certamente o resumo está perfecto. O que a min me chamou a atención foi a demostración de que as cousas non son sempre como nos semellan a simple vista. O que Catarina pensa que é un abusón acosando a un compañeiro e roubándolle o bocadillo seica non é tal, as persoas que forman parte do comando G de contraataque fronte ao PAI, todos os xogos de palabras con PAI (PAIfoco, PAIfoquiño...), a manipulación da opinión pública, o control sobre a cidadanía, a montaxe do poder dende a escola á proxección da cidade, dos medios de comunicación á propiedade da fábrica e os terreos, do poder económico ao político cara unha ditadura.... Unha novela longa e infantil que será moi apropiada para os clubs de lectura pois dá moito para falar e comentar.
Ningún comentario:
Publicar un comentario