O paraugas de Cebra de David Hernández Sevillano e Anuska Allepuz, traducido por Maruxa Zaera e publicado por Nubeocho.
"O paraugas de cores de Cebra é máis grande do que parece. Cando empeza a chover, Cebra abre o seu paraugas de cores. Convida a Gacela, Rinoceronte e Lebre para que non se mollen. León tampouco quiere mollarse. Haberá sitio para todos?" Cado escampa, danse conta de que o paraugas ten moitas cores para que todos o podan atopar canndo chove, si, hai espazo para todos porque compartir é o que ten, amplía a capacidade e os sentimentos, a amizade fai que todo funcione mellor e baixo a chuvia tamén se pode ser feliz.
Planeta. Un lugar onde vivir de Susana Peix e Marta Montaná, traducido por Iolanda Mato e publicado por Cumio. O planeta Q é pequeniño, xira arredor de tres soles e sempre é día. Nel vive Zeta que se cre o único habitante (pero hai máis quemianos). Zeta non pode durmir e anda malhumorado e protestando, busca tesouros para construír unha nave e fuxir de Q a outro planeta. Un día aparece unha nave, e nela Delta (unha nena), que ten problemas coa nave, anda na busca de repostos para amañala. Daquela aparecen o resto dos quemianos e lévano á montaña dos tesouros de Zeta. El xa se dou conta de que non está só neste planeta e cando Delta amaña a nave e o convida a marchar, é el quen a convence para que quede. Unha aprendizaxe: porque non sempre vemos o que temos diante, porque o humor é algo a traballar, porque a compañía pode ser agradable, porque a felicidade está no que tes... Moi boas ilustracións!
Ningún comentario:
Publicar un comentario