Como contar...

Agora que imos de cara ás longas noites e os día curtos, ao tempo que en Beja se celebra o festival das Palabras Andarilhas, imos fala de contadas; para iso, seguiremos as recomendacións de Isabel Tejerina.

O primeiro que hai que facer é unha selección moi persoal, porque a historia tenche que atrapar. Logo, aprender a trama e captar os detalles máis importantes dos personaxes e o contexto. Sempre, desexar que outros o coñezan e o gocen. Explorar as competencias persoais para contar e os recursos e as maneiras máis doadas de dirixirse a un auditorio. Comezar con relatos moi curtos e con oíntes que non te intimiden, aínda que primeiro do todo unha debe contarse a si mesma a historia ata coñecela tanto que cando a conte semelle que se está a improvisar.

Coñecer ben a historia, evitando vacilacións.

Adaptalo, persoalmente, para poder contado. Atopar eses matices propios para interiorizalo e compartilo.

Utilizar fórmulas de principio e final. 

Definir e manter o ton.

Teatralizar o xusto, non pasarse coa xesticulación.

Memorizar determinadas fórmulas, frases, diálogos... para repetilos.

Estar relaxado e con ganas de agasallar esa historia. Estar motivado.

Preparar ao auditorio para que tamén estean relaxados e coñecedores do que vai ter lugar.

Manter a súa atención, a intriga e a emoción. Buscar a súa complicidade ata conmoverse con eles

Non interromper o relato para que non rache a maxia.

Na contada, tamén se conta e se recrea co corpo. Non hai que memorizalo totalmente; non é necesario que as contadas sexan sempre iguais. Realízanse esquemas mentais que se irán modificando ao adaptarse ás circunstancias nas que se conte.

Pediatría ao servizod saúde e da lectura

Unha campaña, Ler para estar ben, que poñen en marcha os especialistas en pediatría...

Cóntano así, desde Oaxaca, e para que tomemos nota.

"A confianza que nais e paiis depositan en pediatras é aproveitada polo Consejo de la Comunicación para impulsar xunto coa Confederación Nacional de Pediatría de México e a Federación de Pediatría del Sureste (Fepesur) o programa “Ler para estar ben”.

Así como prescriben medicamentos e coidados, 260 pediatras da cidade  zona de Oaxaca, recetarán a pacientes a lectura de libros que lles axuden a superar medos e mellorar a autoestima, tal como xa se fai no resto do país.

"Memorajoj de kampara knabo", o libro de Neira Vilas en esperanto

O filólogo, profesor, poeta e tradutor de esperanto vigués Suso Moinhos acaba de publicar a versión de "Memorias dun neno labrego" na editorial Mondial, a más importante entre los autores de esta lengua universa, que está ubicada en Nueva York. "Memorajoj de kampara knabo", é o título en esperanto. 

Foi prologada polo presidente da Asociación Universal de Esperanto (UEA), Mark Fettes e incluída na serie "Oriente-Ocidente" da literatura mundial, que organiza a UEA e un dos seus exemplares irá a parar á biblioteca da UNESCO. 

Nesta edición recupéranse as ilustracións de Díaz Pardo.

Neira Vilas segue a darnos estas alegrías!

Opinións sobre a lectura

Pedro G. Cuartango:

"Cando c omezo a percorrer o derradeiro tramo da miña vida, doume conta da gran influencia que tivo nqa miña persoalidade a lectura de certos autores. O que contaban axudoume a descobrir a complexidade do mundo. Pero sobre todo puxo diante dos meus ollos verdades como que a apariencia á case sempre enganosa e que mirar resulta algo moito  máis importante ca ver.

Cando un remata un bo libro xa non é mesmo que cando empezou a ler a súa primeira páxina porque a boa literatura ilumínanos, transfigúranos ao mostrarnos unha especie de cara oculta da realidade á que non podemos acceder polas limitacións que determinan a nosa vida.

Cuando releo a Iliada, un dos meus textos favoritos, sempre penso que a naturaleza humana cambiou moi pouco desde Homero porque os sentimientos dos heroes da narración son os mesmos que podería expresar hoxe calquera home contemporáneo.
Ler é o máis semellante a vivir. E a boa literatura ten a virtualidade de transportarnos a mundos afastados e descoñecidos aos que podemos acceder polo milagre da letra impresa".

Artigo publicado en Levante. El mercantil valenciano.

Exposicións sobre mulleres nas bliotecas da UDC

Dende o ano 2013, e con motivo da celebración do Día Internacional da Muller, a Oficina para a Igualdade de Xénero da Universidade da Coruña (UDC) organiza a exposición bibliográfica colectiva Mulleres nas Bibliotecas da UDC.
O obxectivo de cada unha destas mostras é rendir homenaxe a todas as mulleres que traballaron e traballan nos campos da ciencia, a cultura, a tecnoloxía ou a arte. Cada ano, estas exposicións exhíbense nalgunhas das bibliotecas da UDC e, ao tempo que se presentaban os paneis con algúns datos sobre as súas vidas, seleccionábanse libros ou artígos escritos por elas ou sobre elas. Como complemento a todo este material, facilitábase información interactiva a través das páxinas web das bibliotecas, aotempo que se realizaba algunha actividade complementaria.
Máis información na páxina de onde se tomou a información, que pretenda dar a coñecer algún recurso máis arredor desta temática, e abrir a posibilidade de préstamo a outras institucións.

De autores: Diego Ameixeirass revisar

 

Escritor de novela negra, seguidor do xénero ata o punto de homenaxear a David Goodis en A noite enriba ou traducir Colleita vermella de Dashiell Hammett.
Semella que novela negra vai xunguida a crise, a actualidade pero tamén a cidade. As súas son Santiago e Ourense, onde da man do detective Horacio Dopico, navega polas novelas Baixo mínimos e O cidadán do mes.

A novela negra debe ser a crónica social do seu tempo, ten afirmado, e demóstrao nesa escrita áxil e intelixente, con economía de palabras pero cun humor acedo. Unha escrita na que pairan atmosferas opresivas e violentas, nas que nada pode rematar ben porque non sería crible un mundo xusto despois de todo o que levamos visto. Polo tanto, non agardemos paz ou un sorriso cando pechamos o libro, senón unha certa incomodidade que nos fará buscar outro para meternos na seguinte historia.

Ameixeiras introduce elementos imaxinarios, normalmente vinculados ao nacionalismo, á beira doutros que poderían ser reais se lle quitamos algo de sangue. Un xogo de espellos, algúns máis deformados que outros, os que os detectives han de ir adiviñando todas as trampas que unha detrás doutra van cubrindo o camiño da investigación. Perdedores e matalotes, tramas inmobiliarias e financieiras... de todo e a música acomapañando a narración, ela, tan necesaria como todo o consumo.

De Tres segundos de memoria, premio Xerais 2006: "Coa única persa coa que quero marchar desta cidade é comigo mesmo, pero necesito a alguén que me acompañe para estar só". Así pode ser de contraditorio, algún dos personaxes creados por este autor traducido ao castelán, catalán, alemán e italiano e incluído na antoloxía de autores arxentinos e españois Charco negro (2013).

 

 

Beneficios da lectura (unha vez máis)

Distintos estudios comprobaron que a lectura non ó serve para mellorar o nivel cultural senón que tamén produce bens saudables, por exemplo... 

Favorece a concentración e aumenta a materia gris do cerebro

Axuda á memoria cun adestramento frecuente

Reduce o tensión, facilita a relaxación e diminúe a depresión

Entretén a mente

Reduce o alzheimer ao incrementar a forza do tecidos do cerebro

Ademais...

Aumenta o vocabulario

Mellora a oratoria (seica Cicerón afirmaba que a falar non se aprende falando senón lendo) 

Ccontribúe ao desenvolvemento da obxectividade e a toma de decisións

Axuda a atopar emprego

Favorece o éxito profesional, etc. 

E incluso poderiamos achegar que o fomento da lectura é o camiño máis rápido cara á cultura.

Hai quen dea máis?