Unha momia moi famenta de José Carlos Andrés ilustrada por Gómez, traducida por Maruxa Zaera e publicada por Nubeocho. Unha pequena momia esperta nunha pirámide; está morta de fame e berra porque leva moito tempo sen falar, tamén terá frío porque as vendas van caendo... O mellor é que cando fuxen os que a ven, queda atrás unha nena que decide axudala; fanse amigas. Alí as nais da nena botaranlles unha man antes de que a raíña Endas teña que volver á pirámide e elas regresar ao lugar de orixe, pero volverán para visitala e deixarlle comida. Ben contada, magnificamente ilustrada e introducida a diversidade familiar de maneira absolutamente natura, porque hai algo menos raro que ten unha mamá e unha mami?
O trocatintas de Gonçalo Viana traducido por Xosé Duncan e publicado por Bululú. Un libro no que se conta unha historia algo absurda ao redor dunha nube e unha árbore pero no que o importante é a imaxe, esas ilustración de dous nenos, un can, un mundo no que a árbore nube vai cambiando de cor facéndose nube, onde un público observa, incluso covnertgido en casas (unha das mellores imaxes nas que as casas teñen ollos, moitos ollos e exprsión). Todo un xogo de cores e formas fermosísimas e orixinais nos que o sol pode ser un ollo, os homes converterse en paxaros e mostrando a capacidade de creatividade para cambiar un imaxinario xogando cos estilos máis vangardistas da arte. Moitas lecturas pode achegar unha obra como esta na que o autor tamén é personaxe!
Ningún comentario:
Publicar un comentario